Diyabet olduğumdan beri Düşünce şeklim ve dünyaya bakış açımda da bir takım değişiklikler oldu. Bazen öyle oluyor ki kafamın içinde milyon tane düşünce dönüyor ve dünyayı diyabete göre anlamlandırmaya çalışıyorum. Diyabet olmayan insanların nasıl yemek yediğini, onların bu kadar yemelerine rağmen vücudun nasıl kan şekerini dengede tuttuğunu, bu dengenin çok ince olduğunu ve bu zor işi vücudumuzun kolaylıkla yaptığını kendimdeki eksikliğini her zaman düşünür ve hayret ederim. Ama bu düşünceler dünyadaki denge kavramını daha iyi anlamama yardımcı oldu. Kültürümüzdeki ata sözleri bile aynı tezi destekliyor ” Çoğu zarar azı karar. Azma kulum belanı bulun, akşama karşı gitme tana karşı yatma ” gibi.