İnsanın her şeyine dikkat etmesi ne kadar zor olabilir?
Birkaç gündür 2002 yılından bu yana devam eden daha özenli hayatımı düşünüp duruyorum. Nelere dikkat ettiğimi, nelere edemediğimi, nelerin etkileyip, etkilemediğini. Birçok şeyi.
İlk zamanlar doktorumun verdiği tüm yaşam çizelgesine harfi harfine uymaya çalışıyordum. Ara öğünlerim dahi her zaman çantamda olurdu. Elma, ETİ Form ve 200 ml’lik süt. Üniversitede ben ayaklı kantindim aslında. Fatih bu dönemi iyi bilir 🙂 . Yaklaşık olarak 1 yıl ‘dayandım’ bu stabil hayata. Ne zamanki doktorum; ‘İstersen arada ye. Ama ek doz insülini unutma.’ diyene kadar. O günden sonra inanın canımın çektiğini yer ve kafama göre ek doz yapardım. Ve hipoglisemiler kaçınılmaz olurdu.
