Endişelerimiz

Sizden GelenlerEndişelerimiz

sizdengelenlermaviDiyabetle tanıştığımdan beri ergenliğinde getirisi olarak bir aralar problem yaşıyormuş gibi hissediyordum. Ve akabinde açlık kan şekerlerim ne kadar üstüne titresemde yüksek çıkıyordu. Çünkü diyabetimiz üzülüp,canımızı sıkmamızı istemiyor. “Sen gönlünü ferah tut,moralini bozma ki ben buradayım diye kendimi hatırlatmak zorunda kalmayayım” diyor. Bunu yeni yeni anladım.

Teşhis koyulduktan sonra yaklasık 9 günlük bir hastane maceram oldu. Hiç bilmediğim bir sağlık sorunu,ne getirir ne götürür bilmiyordum. Ebeveynlerim biraz biliyor olmalıydı ki,her sorun da dağ gibi dimdik duran babamı bile gözüyaşlı görmüştüm ilk defa. Ilk etapta kendilerini suçladılar,hem de çok fazla. Ben doktorumla bu konuyu enine boyuna konuştuğum için ne kendimde ne de onlarda bir suç aramadım. Hiçbir zaman da isyan etmedim,etmelerine izin vermedim. Hastanede geçirdiğim 9 gün beni biraz daha olgunlaştırdı. Oradan çıktığımda ağlayan arkadaşlarımı,ailemi ben sakinleştirdim. E zamanla onlarda alıştılar zaten.

Artık “problem yaşıyormuşum” düşüncesini beynimden attım. Çünkü gerçekten kendimizde hiçbir problem yok aksine biz bilinçliyiz. Problem bilinçsiz insanlarda. Suçlamak,karalamak gibi bir niyetim yok. Hepsine saygım sonsuz fakat öğretmenlerimiz bile bilinçsiz. Diyabetle ilgili bildikleri tek şey “elinde tatlı bir şeyler görünce kızarak bakılması gereken insanlar”. Şuan 11.sınıfım ve okulumuza diyabetle ilgili seminer yalnızca ben 9.sınıftayken verildi. Ve MEB bu tür seminerleri diyabet haftasında vermeye özen gösteriyormuş. İyi ama insanlar sadece diyabet haftasında diyabetle tanışmıyor ki..  Ailem çok endişeli. Yarın öbür gün üniversiteye gideceğim,ben yurt dışında okuma hayalleri kurarken ailem endişelerinden dolayı şehir dışına bile korkuyla bakıyor..

Umarım bu blogda yazdıklarımız birilerini daha hızlı harekete geçirir.

Sevgiyle kalın.

Sedanur Varol

7 YORUMLAR

  1. Sedanur Merhaba,

    Ben 7 yaşında Tip 1 li Çağla’nın annesiyim. Burada olman çok sevindirici. Bu noktaya kendini taşıyabilmen ise beni hiç şaşırtmadı. Nedense Tip 1 diyabetliler ailelerinden daha olgun . Bu blokgdaki herkes çok aktif ve burası güncel bir mecra .. Burayı izlemeye devam et :))) Emin ol bizler çabalamadıkça kimse bizim için çabalamayacak. Sen de yardım et ve gereken mucadelelere katıl .. Eminim Esra sana merhaba diyecektir.

    Sevgiler,
    Asena ,

  2. Sedanur Merhaba,

    Hafta sonu bloğa zaman ayıramadım. Yazını okudum ama cevabı ancak veriyorum.

    Aslında çocuğu olmayan ben bile tip-1 diyabetli ve okul çağında çocuğu olan anne ve babaların endişesini inan anlamaya çalışıyorum. Maalesef MEB okuldaki diyabetli çocuklar için bir şey yapmıyor. Bu konuda muhattap Türkiye Halk Sağlığı Kurumu. Biz birçok kanaldan sesimizi duyurmaya çalışsak da bir anlamı yok. Çünkü duysalar da çözüm üretmiyorlar.

    Üniversite dönemine gelirsek. Ailen endişe edecek. Etmemelerini beklemeyiz zaten. Önemli olan üniversite zamanı senin tip-1 diyabetini ne kadar iyi yönetebildiğin önemli olacak. Kimseden sana yardım gelmeyecek. Ya da anlayışlı olmalarını beklemeyeceksin. Beklememelisin de. Sen tip-1 diyabetini yönettikçe ailen daha rahatlayacak.

    Sistemi değiştirmek zor olduğu için kendimizin değişmesi ya da toparlanmasını beklemekten de başka bir çaremiz şimdilik yok 🙂

    Üniversite döneminde tip-1 diyabetle tanışan biri olarak da sana her zaman destek olurum 🙂

    sevgiler

  3. Merhaba Esra abla ve Asena abla.
    Artık hep buradayım. Her gün mutlaka bakıp,okuyorum yazılanları aynı zamanda aileme de okutuyorum. Beni rahatlamış görmek onları da çok mutlu ediyor. Önümde ki süreç neler getirecek az çok tahmin edebiliyorum bu yüzden temkinli davranacağım. Umarım ailemin endişelerini benim de yardımımla atlatırız. Desteğin için çok teşekkür ederim Esra abla 🙂
    Sevgiler

  4. Tip1 olmamakla birlikte diabet ile ilgili cok arastirma yapiyorum (kendim tip-2’yim)
    ABD de okudugum bi arastirmaya gore, kesin bi sonuca varmaktan uzak olmakla birlikte, tip1’e sebep olabilecek etmenlerden birinin inek sutune erken baslamak (ornegin cocuk 9-12 aylik iken) oldugundan bahsediliyordu, bu konuda sizin bildikleriniz neler?

    • Can Bey Merhaba,

      İnek sütüne erken dönemde başlanılması insülin üreten beta hücre harabiyetine sebep olduğu için tip-1 diyabetin sebeplerinden biri olarak görülmekte. Özellikle 1.derece akrabalarında diyabet olan çocuklara olabildiğince uzun süreli inek sütü verilmemesi öneriliyor. Benim bildiklerim de bunlar.

      sevgiler

      • ben bu iddaaya katılmıyorum benim büyük kızım Ayşe Ceren3 ay anne sütü aldı sonrasında hep inek sütü ile büyüdü 13 yaşında şimdi diyabet olan kızım Şevval 26 ay anne sütü aldı 4.5 yaşında tip 1 diyabet ile tanıştık
        18 ay oldu ve böylece inek sütü alan kızımda bi sorun yok 26 ay anne sütü alan kızım tip 1 diyabet oldu BİLGİNİZE

  5. Merhaba Esra Hanım;

    Burada mı yazmalıyım bilemiyorum ama yardımınıza ihtiyacım var.Biz Diyabet ile tanışalı 1,5 ay oldu.Öncelikle diyabetle ilgili hiçbir bilgimin olmadığını ( utanarak ) ama herşeyi öğrenmek istediğimi belirtmek isterim..2013 Temmuz ayında eşim kısa bir sürede 89 kg dan 75 kg ya düştü.Tüm soranlara diyet yaptığını söylüyordu.o dönem rahatsızlanmış ve yemek yiyememeye başlamıştı.Sonra da mide küçüldüğünden midir bilmiyorum eskisi gibi fazla yemiyordu.ekim-kasım gibi de ağız yaraları oluştu ve bir türlü geçmek bilmedi.ben birşeylerin yolunda gitmediğini defalarca kendisine anlatmaya çalışsamda o hiçbirzaman kabul etmedi.Annesi,teyzeleri,dedesi hepsi şeker ilacı kullanıyordu.Sonra kendi kendime acaba mı dedim ve eşimle paylaştım… (Yazının devamı ana sayfamızdadır.)

Bir yorum yapın.

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Diğer yazılar

%d blogcu bunu beğendi: