ist4531’den gelen maili olduğu gibi paylaşıyorum 🙂
Normalde sadece yazısının yayınlanmasını istemiş ama içimden mailin hepsini yayınlamak geldi 🙂 ist4531’in adını yazmayım. Gizemli kalsın 🙂 Ama kendisi bir kadın 🙂 En azından cinsiyetini söyleyeyim.
Merhaba Esra Hanım,
Tip 1 olduğumdan beri sitenizi takip ediyorum keşke önceden de farkında olsaydım. Çünkü çok yararlı bir site. O kadar çok “bilgi” var ki! Hep söylüyorum skype görüşmeleri benim vazgeçilmezim 🙂 Ama en iyisi buydu:
http://www.diyabetimben.com/prof-dr-erdal-karaoz-ve-esra-avci-bulusmasi/ Çünkü çare’de bahsediyor Erdal Bey bir çok bilim adamının aksine.
Bahsediceklerimle pek alakalı olmasa da Pinterest’de bir fotoğraf gördüm eğer yayınlarsanız yazımı resmim de hazır: https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/236x/53/a8/77/53a877eed35e65a6a014eb78ec1956a5.jpg 🙂
Dün Sedanur arkadaşımızın yazısını (http://www.diyabetimben.com/pozitif-olmak/) gördüm sitemizde ve ben de yazmak istedim size çünkü düşüncelerim biraz farklı. Öncelikle tip 1 diyabetli olmak kesinlikle kolay değil dürüst olmak gerekirse. Çok küçük yaşlarda teşhis konulan hatta doğuştan diyabetik çok fazla insan var. Küçük bir çocuğa şeker bayramında sağlıklı olmak için ölçülü şeker yemelisin demek tahmin edebiliriz ki asla kolay değildir. Üstelik çevredekilerin algısı çok basit ki başıma gelene kadar ben de aynı şekilde düşünüyordum şeker hastasına sadece şeker yasak 🙂 Hatta teşhis konulduğunda bir arkadaşım artık çayıma şeker yerine bal koymamı önerdi.
Peki tip bir diyabetli gören masum köylü daha neler yapıyor?
T1DGMK- Sen nasıl şeker hastasısın benden fazla çikolata yiyorsun?
T1DGMK-Sana makarna yasak değil mi?
T1DGMK- Canım sana uzatmıyorum şekerlerden!
T1DGMK-Ama sen hasta değil misin? Tamamen uzaylı muamelesi gösteriliyor. Kimi iğne bile göremezken her yemek öncesi enjeksiyon yapmanızı “abarttığınızı” düşünüyor kimİ de sizi eksik görüyor. Dikkat çeksin diye bu örneği kullanıcam; bir çok yerde görmüşsünüzdür. Engelli basketbolcular diğer basketbolculardan fazla alkışlanır, “Benden iyi basket oynuyorsun” denir çünkü eksik ya! Başıma gelene kadar ben de aynı cahillikteydim o nedenle rahatça söyleyebilirim çoğumuz hasta olan insanları, sakalığı olanları dışlıyoruz, soyutluyoruz. Yaptıkları normal şeyleri hayretle karşılıyoruz çünkü kendimizden eksik görüyoruz. Şu kısa tip 1 diyabetli hayatımda beni yoran hastalığım değil aldığım tepkiler.
Tip 1 diyabetli karbonhidrat sayıyorsa abartmadığı sürece her şeyi yer! Karamsarlık yaşayan arkadaşların tek şansızlığı çevresi hastalığı değil bence.
Tip 1 arkadaşlarım hiç canınızı sıkmayın istediğinizi yiyin!
Teşekkürler.
ist4531
Merhaba
Kendimi pollyanna gibi hissettim açıkcası 😀 Ben de bir tip1 li olarak böyle şeyleri hissediyorum,etrafımda yaşıyorum. Nerede ne yapacağını bilen bireyler olduk mu pek sorun yaşamayacağımıza inanmak istiyorum 🙂
Sevgiler