Anasayfa Sizden Gelenler Ben de Diyabetim

Ben de Diyabetim

6 3.096 görüntüleme

İnstagramda sayfaniza denk geldim ve cok sevindim (:

Öncelikle kendimi tanitmak, hastaligimi biraz anlatmak istiyorum. 23 yasindayim, Trabzon’da yasiyorum, ogrenciyim, evliyim ve hamileyim (:

Seker hastasi oldugumu hamileligimin 5. haftasinda doktorumdan ogrendim. Evde kedi baktigim icin doktorum benden birkac tane tahlil istemisti ve tabiki bebek icin baska bir suru daha tahliller. Kan verdikten iki saat sonra sonuclarimi aldim ve cok anlarmisim gibi ahh iyi birkac sey disinda gayet iyiyim dedim ve iki hafta sonra tekrar kontrole gitmeyi bekledim.

Aradan 4 gun gectikten sonra esimle bir kafeye gidip kocaman bir waffle i 3-5 dakikada bitirdim ve o anda aklima raporlar geldi cantamdaydi sonuclar. Glukozun seker oldugunu biyoloji dersinden bildigim halde o kadar fransiz baktim ki kagida internetten arastirmak zorunda kaldim ve ogrendimki normalin 2 kati yuksek cikmis sekerim hatta dahada fazlasi 372 ):

Ertesi gun hemen doktoruma gittim ve 75 gr seker yuklemesi yapti bana. Saglikli mi sagliksiz mi diye tartismak hic istemedim etrafimdaki insanlarla sonucta doktorum oydu ve yuklemenin ne demek oldugunu da bilmiyordum ve tabiki de fazlasiyla guveniyordum doktoruma.

Sonuclar cikip doktora gosterdigimde bana direk ‘Tugcecim sen seker hastasisin, bu sekerle nasil ayakta durabildigine inanamiyorum, acilen bir endokrin doktoruna gorunmen gerek, cunku bebekte sende tehlikedesin’ dedi. Ve ben bunlari duydugumda 2 saat oncesinde bebegimin kalp atislarini dinlemistim. O mutluluk nasil yerle bir oldu anlatmasi gercekten imkansiz hala o ani hatirlayip hungur hungur aglayabiliyorum.

Tabi bu durumu ogrendikten sonra hemen bir arastirma hastanesine gittik. Sonuclari doktora gosterdik ve gebe oldugumu da soyledik. Doktor once ciglik atti  ve hemen seni yatirmamiz gerek. Ölmedigine, komaya girmedigine dua etmelisin dedi. Bir kez daha sok gecirdim. Bu zamana kadar Allaha sukur ki cok buyuk hastaliklar hic yasamadim. Ama bir donum noktasi olmasi cok da sasirtmadi beni. Sadece o gun oyle buyuk tepkilerden sonra kabul etmek biraz zordu.

3 aylik seker ortalamam %13 cikti. İlk hastaneye yatirdiklarinda 1 saat araliklarla 5 kere kanimi cihazlar olcemedi. Hep high gosterdi. Ama zamanla 200lere kadar indi. Sonra insulin tedavisine basladim.

Hastaligimin ortaya cikmasi cok uzun zaman oncesine gitmiyor. Dokrorumun da dusuncesi 5-6 ay oncesi kadar. Ailede seker hastasi yok ama olmasi da gerekmiyormus evet artik ben de tip1 diyabetliyim (: Buna gercekten sukrediyorum ki cok daha gec farkedilebilirdi. Artik her seye sukrediyorum dogrusu. Kabul etmek zordu basta ama alisiyor insan. Calismayan bir organin gorevini disardan ben yapabiliyorum, ya yapamasaydim? İyiki bebegim karnimda. Yoksa belki de cok uzun zaman fark edemeyecektim.

Cok sukur ki etrafimda beni cok fazla seven insan var, hepsi o kadar cok yanimda ki. Sukurler olsun ki daha cok gencim ve daha fazla bilincliyim. Sukurler olsun ki bu donemde ogrendim ve istedigim her an her bilgiye aninda ulasabiliyorum ve mudahelede bulunabiliyorum. Oyle uzun anlatinca yillarin seker hastasi gibi gorundum ama oysa sadece 1 aydir hastaligimi biliyorum (: Allaha tekrar sukur ki insulinin bebegime hicbir zarari yok hatta faydasi var, bebegim saglikli ve bende oyle (:

İyi bir hasta olacagimi dusunuyorum. Diyetimi uygularken bebegim ve kendim icin saglikli yasam icin bunlari yapiyorum diyorum ki oyle zaten. Her insulin zamanimda (gunde 4 kere 8 doz) vucuduma makyaj yaptigimi dusunuyorum. Her igne beni daha guzel gosterecek diyorum. O yuzden bu kadar dik durabiliyorum diyorum (: Ben hastaligimi sevmeyi ogrendim (: Umarim cok daha iyi gunler goruruz (: Rabbim butun hastalara sifa versin Allaha emanet olun.

Sevgiler (:

Tugce…

  • Merhaba Tuğçecim, tabiiki endişe edilenecek hiçbir şey yok.Ben 11 yaşında Tip1 oldum.26 yaşında kızımı kucagıma aldım.Şu an 43 yasındayım ve hiçbir kimseden de farkım yok. Ama senin günde 4 kez makyaj yapıyorum benzetmene bayıldım. Allah herkesi daha beterinden korusun. Sen onunla yaşamayı öğrenmiş ve benimsemişsen herşey çok daha kolay olacak.Ne mutlu sanaki çok başında böyle bir sayfa ile tanışmışsın.Tavsiyem facebokk da diyabet sayfalarınada katılman. Esra hn. seni yönlendirecektir.Ben Esra hn. ve Öyküm Solak sayesinde yıllar sonra neler bilmediğimi ve neler ögrendiğimi anlatamam:)) İyiki varlar….Evladını sağlıkla kucağına alman dileği ile..Sevgiyle kal…

  • Merhaba Tuğçe,

    Yazını okuyunca benim ilk hamileliğim aklıma… ilk çocuğumda 26 yaşında 10 yıllık diyabetliydim. Hamileliğim planlanmamış olduğu için o dönemlerde şeker ortalamam da yüksekti. bir devlet hastanesinde kadın doğum doktoruna gittiğimde “hemen aldırman gerekir çocuğun bu kadar yüksek şekerle sakat doğar, hatta ölür” dedi. o an dünya başıma yıkıldı zannettim. hemen koşarak kendi diabet doktoruma gittim. o da bana hemen pompa taktı ve hiçbir şey olmayacak bundan sonra takibe alacağız merak etme dedi. Allah ıma binlerce şükür biri 6 biri 2 yaşında 2 evladım var. ikisi de sağlıklı. Allah mı sana da nasip etsin sağlıkla kucağına almayı. ben şeker hastası olduğumda Çapa’ da bir şeker hastası büyüğüm demişti ki “hayatın boyunca seni bırakmayacak bir arkadaş kazandın” 🙂 hayata ne kadar pozitif bakarsan o kadar güzel olur her şey… sağlıcakla alırsın inşallah bebeğini kucağına… Allah yardımcın olsun…

  • merhaba tuğce bende 25 senedir diyabetliyim bende hamileliliğimi ilk öğrendiğimde sevinç ve şaşkınlık bir aradaydı çünkü şeker vardı ve hga1c biraz yüksekti ama hem kadın doğum doktorumla hem endokrin doktorumla görüşüp hastanede bir hafta yatıp şekerimi yoluna koydum ve şekerlerim iyi seyretti ve hga1c normale indi 6 5.5 arasında seyretti ve çok şükür şu anda kızım 10 bitti 11. ayından gün aldı allahıma şükürler olsun ALLAH sanada bu güzellikleri yaşatsın canım inşallah sağ sağlim bebeğine kavuşursun şekerine dikkat edip evde ölçüceksin ve bana diyetisyenim armutu yasakladı çünkü armut şekeri çok hızlı yükseltiyormuş. dikkat et kendine hiç kendine stres yapma dikkat edip kontrollü olduktan sonra bir sıkıntı çıkmaz

  • Merhabalar tüm tip 1 li anne ve anne adaylarını tebrik ederim. Ben de 9 yıldır diyabetliyim ve bir senelik evliyim bir bebek düşünüyoruz ama şu an için olmuyor. Şekerimi sorarsanız çok kötü durumda yani sürekli değil tabiki ama yinede kötü seyrediyor. Bazen oturup düşünüyorum bu halde kendime gücüm yetmezken küçücük bakıma ilgiye muhtaç bir bebeğe nasıl bakarım diyorum ben daha kendime hükmedemiyorken çoğu zaman güçsüz dirençsiz hissederken bebeğin bana çok ağır geleceğini düşünüyorum büyümesi var hastalıkları var dertleri var biz ufacık bir strese gitsek şeker yerle bir oluyor. Ama sonra başka birilerini görünce bebeği olan ve tabiki o şeker bebekleri :)) o zamanda diyorum ki benimde olsun bi tane :))) bu karmaşık durumdan nasıl kurtulurum bilmiyorum yani tüm bunlar bile büyük stres :))))

  • Cevap Bırak

    This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.