Muzaffer ve Ayça Yıldırım’ın Yazısı

Aynı muamele ve ilgisizliği Ankara Üniversitesi ibni sina Hastanesi’nde biz de yaşadık, o profesörleri hastanede göremememizin nedeni özel muayenehaneleri ve 300 tl ücreti yazık ki…

Muzaffer Bey ve Ayça Hanım
Yaşadığınız şoku herhalde en iyi bu siteyi takip edenler anlayacaktır. Bizde ailecek sizin yaşamış olduklarınızı 14 Kasım 2012 ‘de 11 yaşındaki oğlumuz Kadir’in Tip1 Diyabet hastası olduğunu öğrendiğimizde yaşadık. 15 gün Erciyes Üniversitesinde kaldık. Erciyes Üniversitesi Endokrinoloji servisi çalışanları yeterince ilgiliydiler, fakat çok yoğun bir hasta trafiği var. 18 Şubat 2012’de 3 aylık kontrolümüzde HbA1C değeri 11,4 ten 6,6 ya düştü. Doktorumuz gevşetmeden 3 ay sonraki kontrole kadar takip etmemizi söyledi.
Bizde sizin gibi şanslıyız. Esra Hanım’ın sitesinden yeterince bilgilenmekteyiz. Sanırım bu siteden epey istifade edeceksiniz.
Peki şimdi ne yapacağız. Öncelikle duygusallıktan bir an önce kurtulmalıyız. Bu hastalığı yaşayan aileler ile görüşün, sıkıntılar paylaştıkca azalmaktadır. Çocuklarımızın yüzüne üzgün bir ifade ile bakmamalıyız. Hayatın kime ne getireceğini bilemeyiz.
Anne baba olarak bizlere düşen görev yüklerini hafifletmektir. Ana, ara öğünde neler alacak, insülin miktarı nasıl ayarlanacak, yatmadan önce kan şekeri değeri ne seviyede olacak, spor yapacaksa ne yapmamız lazım, okuldaki öğretmenlerini bu konuda bilgilendirdik mi, ağbisi yada ablası varsa siz olmadığınızda insülinini yapabilir mi, kendisi insülinini yapabilir mi, dışarıda iken kan şekerinin düştüğünü hissedebiliyor mu, .. bütün bu sorulara cevabımız olmalıdır.
Kesin tedavisi bulunana kadar üzerimize düşeni yapacağız. Zaten emanetçi değilmiyiz?
Bizim için Görkem’in gözlerinden öpün.
Sevgilerle.

Ayça hanım merhaba

Hoşgeldiniz 🙂

Yazınızı okurken başımıza gelen benzer olayları anımsadım..

Talha 7 yaşı bitmek üzereydi diyabetle tanıştığında.Bizde malesef hastanede tadilat olduğu için başka servislere sıkışmış bir endokrin odasında kalmak zorundaydık.Ve sözde bize destek ve moral vermek için orda hazır bulunan piskolog sırayla nasıl tanı konulduğunu sorduğunda oğlum adına yaşadıklarını anlatırken ” biz kelimesini kullandığım için dalga geçerek siz birlikdemi demişti..o an ne kadar bozulduğumu hatırlıyorumm evet biz o benim canım o iyise iyiyim hastaysa hasta 🙂 simdi gülümseyerek anlam verememesini yadırgamıyorum anne olmanın ayrıcalığı burda gizli…

ilgi alaka beklediğimizi dile getirdiğimizde de bize karşı odamızda bulunan lösemi mücadelesi veren evlatlar örnek verilmişti..
Ayça hanım alışmak doğru bir kelimemi bilmiyorum ama bizim tam 1 senemizi aldı ve DiyabetimBen de daha güzel geçtiğini belirtmek isterim .Sürekli takip konusunda katılıyorum 🙂 Esra hanımın sitesi kendisi ,üyeleri, yol arkadaşlarımız

Sevgiler

Merhaba bu sorunlar hep aynı daha bugun yaşadım oğlum anaokula gidiyor yarın okul pizzaciya götürecekler cocuklarada yaptiracaklarmis çok mutluydu ogretmeniyle konuştum benimde orda olmam gerektiğini söyledim ama verdikleri cevap gelemezsiniz hiçbir cocuğun velisi gelmiyor psikolojileri bozulurmuş peki benim oğlum gidemiyecegi için psikolojisi nasıl olacak bunu düşünen yok okula gittiğinden beri insulinlerini arkadaşlarının yanında yaptırmıyor bulaşıcı zannederler grip gibi benimle oynamazlar diyor ne söylesem ikna edemiyorum Buda okulun bize hediyesi oldu cocukların yanında yapmayın korkarlar dediler kendini diğer cocuklardan farklı hissediyor şimdi bu olaydan sonra daha da farklı hissedecek biz bunu nasıl asacağız bizi anlayan yok ne doktoru ne egitimcisi

Ya vallahi sunlari okudukca sinirlerim tepeme cikiyor ,ogretmene bak ya okumusta esseklik baki kalmis ogretmen olacak bide kafaya bak!

tüm görüş düşünceleriniz için çok teşekkür ederiz..sorunlar aynı ve paylaşıldıkça inanın bu sorunların küçüldüğünü gördüm..Esra Hanım..dokturumuz da uygun görürse..biz de en uygun pompayı taktırmayı düşünüyoruz sevgili Görkem imize…Esra Hanım..Karadeniz Bölgesi nde bildiğiniz çocuk endokrinoloji özel muayenehanesi olan bir doktor var mı?bilginiz var mı acaba…veya bilen varsa paylaşabilir mi?.. saygı ve sevgilerimle..

Özel muayenehane bilmiyorum ben de ama Samsun 19 Mayıs’da pompa uygulanıyo diye biliyorum, yine de arayıp orada pediatrik endokrinolojide bir doktorla konuşup gidin de bir sorun çıkmasın

muzaffer bey karadenizde özel çalışan yetişkin endokrinoloji doktoru da yokki ,birtek samsun medikal parkta prof.dr.ramiz çolak var oda haftaiçi 4 ten sonra orda oluyo birde cumartesileri 9 dan 12 ye kadar ,aynı zamanda 19 mayıs üniversitesinde öğretim görevlisi..medikal parktan telefonunu alıp konuşabilirsiniz sanırım pompada takıyomuş kendisi ..

yalnız şunuda belirtmek isterim pompa taktıracaksanız samsun veya karadeniz olmasın burası ,ankara istanbul gibi büyük şehirler olsun 19 mayısta asistanlar genelde hastayla muhatap ,çok emekleri vardır bende o ayrı ancak biempati yapmak zorundayım benim çocuğum olsa samsunda pompa taktırmazdım çünkü asistanlar diyabet hemşiresi ve diyetisyenler falan ,biraz baştan sağma iş yapıyolar asistanlarda çok bilgili diyemem ya doktorla birebir anlaşın muhatap olun yada hastanede pompa taktırmayın samsunda yani ben böyle düşünüyorum kimsede gocunmasın..

verdiğiniz değerli bilgiler için çok teşekkür ederim arkadaşlar..Esra Hanım 1,5 ay kadar sonra kontolümüz var..kontorlde doktorlara danışacağım..Tavsiyeniz üzere Medtronic’in İstanbul ofisi ile de görüşeceğim. Alp Eren Bey..kim gocunursa gocunsun..19 mayıs ünv.endokrin.bölümünde durum aynen dediğiniz gibi….zaten ilk yazımı okursanız..19 mayıs ünv.endokrinoloji bölümünde 1 hafta boyunca neler çektiğimizi az çok anlamış olursunuz..çok teşekkür ederim ilginizden dolayı…Öyküm Hanım..19 mayıs ünv.pompa uygulansa bile.. kesinlikle tercihim orası olmayacaktır..orada yaşadıklarımızı az çok biliyorsunuz..hiçbir şekilde güven arz etmiyor bana..ilginizden dolayı teşekker edir.çok sağolun..dediklerinizin hepsini dikkate alacağız..saygı ve sevgilerimizle..