İki Çocuk Annesi Tip-1 Diyabetli Serpil

DM ve Hamilelikİki Çocuk Annesi Tip-1 Diyabetli Serpil

İki Çocuk Annesi Tip-1 Diyabetli Serpil

Bu sefer bana mail yoluyla ulaşan Sevgili Serpil’in iki hamilelik sürecini sizlerle paylaşıyorum.

Tip-1 diyabetli ve hamilelik süreci geçirmiş akranlarımız deneyimlerini paylaştıkça, anlattıkça diğer akranlarına eminim rehber niteliğinde olacak. Bu sebeple tip-1 diyabetle hamilelik sürecini anlatmak isteyenler bana esra@diyabetimben.com mail adresinde yazabilir.

Öncelikle merhabalar,

Ben az önce tip-1 diyabet olan bir arkadaşımın doğum hikayesini okudum ve kendimi de anlatmak istedim.

Ben 4 yaşında bu hastalığa yakalandım.

Aileme doktorun söylediği; “Sizin işiniz çok zor. Allah yardımcınız olsun.” demek olmuş ve ailemin üzüntüsünü siz düşünün. Her şeyden habersiz, bu hastalık ne, nasıl olur bilmiyorlar.

Daha sonra başka bir doktordan yardım alıp aslında bu hastalığın dikkat edildiği sürece her şeye sahip olunabilecek olduğunu görüyorlar ve nihayet artık 26 yaşındayım ve 22 senelik tip-1 diyabetim.

2017 yılında evlendim ve ben de en çok merak ettiğim soru oluşmaya başladı. “Acaba çocuğum olacak mı?” ve hiç beklemeden rabbime bıraktık her şeyi.

Ve nihayet 6 aylık evliyken ilk göz ağrım Ahmet Aykut’uma hamile olduğumu öğrendim. O an çok ama çok güzeldi. Hemen bir jinekoloğa randevu aldım ve gittiğimde; “İyi hamile kalabilmişsin.” gibi bir yorum aldım. Belki çok olumsuz değildi ama beni çok yaraladı. “Ben çok mu farklıydım diğer insanlardan? Acaba benim çocuğum sorunlu mu olacak? Yoksa buna ben mi sebep olacağım?” diye yedim kendimi ve çok şükür 21 haziran 2018’de bebeğimi aldım kucağıma.

9 aylık hamilelik sürecinde illa düşmeler çıkmalar yaşadım.

Ama çok şükür herhangi bir sorun olmadı.

Derken oğlum henüz 1.5 yaşına gelmeden 2. oğluma hamile olduğumu öğrendim. Bu biraz sürpriz bebek oldu. “Acaba iki küçük çocukla yapabilecek miyim? Bir sorun yaşayacak mıyım? İlkinde olmadı ama ikinci de olacak mı?” diye yine aynı sorular yedi içimi.

Ama çok şükür Hüseyin Enes’imi de 4 ağustos 2020’de aldım kucağıma.

Şimdi 4 kişilik, çok tatliş bir ailem var. Eşim ise benim en büyük destekçim.

Yani diyeceğim o ki; hiç bir zaman olumsuz düşünmeyelim. Veren de rabbim alan da. Biraz tevekkül ve şükür ile her şey olacağına varır. Tanıdığım o kadar çok insan var ki hiç bir sorunları yok ama çocukları olmuyor. Rabbim arattırmasın. Hepimizin çocuklarına ve bizlere bol şifalar versin inşallah. Kendinize iyi bakın 💕

1 Yorum

Bir yorum yapın.

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Diğer yazılar

%d blogcu bunu beğendi: