Hem Hamile Hem De Tip-1 Diyabet Oluşumu Öğrendiğim Hikayem
Ben Fatime. Muş’ta sınıf öğretmeni olarak görev yapıyorum.
Diyabetimben sayfasında tip-1 diyabetlilerin hamilelik hikayesini görünce ben de belki birilerine ışık olabilirim diyerek yazmaya karar verdim.
Yaklaşık üç sene önce hamile olduğumu öğrendikten bir hafta sonra tip-1 diyabet olduğumu aile hekimimin beni telaşla aramasıyla öğrenmiş oldum. Oysaki daha öncesinde test yaptırmış fakat böyle bir tanı konulmamıştı. HbA1c değerim 10.6 iken hamile kalmıştım.
Hamileliğimi öğrendiğim andan itibaren takibimi yapan kadın doğum doktoru ile bu durumu paylaşmak için hemen görüşmeye gittik. Duyduğu andan itibaren vermiş olduğu tepkiler üzerine karmaşık bir hale gelmiştik. Bize hemen bu bebeğin alınması gerektiğini, aksi takdirde bebeğin belden aşağısının gelişmeyip yürüyemeyeceğini, anne karnındayken kalbinin durabileceğini, hatta benim hayati risklerim olduğunu söyleyip “Şu an bebeği almalıyız.” dedi. Hatta bu değerlerle hamile kalmamın neredeyse imkansız olduğunu, değerlerim normale döndüğünde çok daha kolay hamile kalacağımı söyledi.
Onun için bu kolaydı yani.
Hem diyabet olduğumu öğrenmiş hem de sevincini tam olarak yaşayamadan bebeğimizi kaybetme riskiyle karşı karşıya kalmıştık.
O doktorun odasından bir daha asla buraya adım atmayacağım diyerek çıktık. Başka başka doktorlarla görüştük. Hatta farklı şehirlerdeki doktorlarla telefonla iletişime geçtik. Birçok riskin olduğu fakat sürecin sağlıklı geçirilmesi sayesinde sağlıklı bir doğumun gerçekleşebileceğini duyarak rahatladık.
Tabi bu arada bir endokrin doktoru tarafından takibim de başlamıştı.
Hayatıma günde dört kez insülin kalem iğneleri, diyetler, yürüyüşler girmişti. Bu süreçte eşim en büyük destekçim oldu. Benim gibi beslenip benim gibi yaşamaya başladı. Besinlerin glisemik indeksini hesaplamayı öğrendi. Tavsiyeler üzerine kadın doğum uzmanı Servet Çalıkoğlu ile hamilelik sürecimin takibi için görüşmeye gittik. Kendisi tüm riskleri anlatıp; “Sana güveniyorum. Sen de bana güven.” diyerek birlikte yola çıktık.
Tüm ana ve ara öğünlerimi diyetisyen kontrolünde ,verilen listeye tam uyarak, hatta bazen korkup listeden daha az yiyerek, değerlerimi istenilen seviyeye getirdim. Ama yine de ani düşüşler ya da artışlar yaşadım.
Tabi bu süreçte kadın doğum doktorum şehir değişikliği yapmış ve seni hem meslektaşım hem de arkadaşım Hatice Yetkiner’e emanet ediyorum diyerek yollarımız ayrılmıştı. Hatice Hanım ile tanışmış ve birimize güvenmistik. Riskli doğumlar ile ilgili epey tecrübeliydi. Hamileliğin 35. haftasından itibaren artık uyuyamıyor, sanki uyusam bebeğe bir şey olsa haberim olmayacak korkusunu yaşayarak 38. haftaya geldim.
Hipogliseminin yanında tansiyonum da yükselince ani bir kararla epidüral anestezi ile doğumum gerçekleşti.
Çok şükür sağlıklı bir bebek dünyaya getirmiştim. Diyabetim nedeniyle hiç bir anomali oluşmamıştı. Ben ise doğumdan üç saat sonra yürüyemeye başlamıştım bile.
Şimdi oğlum iki yaşında. Yerinde duramayan, hep koşan, cıvıl cıvıl, rengarenk bir çocuk. İyi ki doktoru dinlemeyip dünyaya getirmişim. Hala o doktorun kliniğinin önünden geçerken hem eşimin hem benim içimiz titrer.
Zor bir dokuz ay geçirmiştim. Fakat diyabetin bana sağlıklı nasıl beslenilir, kaliteli yaşam sürdürülürü öğrettiğini düsünüyorum.
Okuyan, takip eden birilerine faydalı olabilmek dileğiyle hoşça kalın.
Sevgiler 🤗
Not
Tip-1 diyabetli ve hamilelik süreci geçirmiş akranlarımız deneyimlerini paylaştıkça, anlattıkça diğer akranlarına eminim rehber niteliğinde olacak. Bu sebeple tip-1 diyabetle hamilelik sürecini anlatmak isteyenler bana esra@diyabetimben.com mail adresinde yazabilir.
test