Merhaba Arkadaşlar,
Diyabetli olduğumdan beri yer yer kafamda ilginç düşünceler oluşuyor. Bazen acaba savaş olsa halimiz ne olurdu, ilaç bulabilir miydik diye düşünüyorum. İnsanın bir ilaca bağımlı yaşaması korkutuyor. Haliyle bazen şaşırtıyor. Bazen ilacın olduğu için şükrediyorsunuz, bazen ise acaba herhangi bir durumda bulunamasa ne olurdu diye düşünüyorsunuz.
Ben eğer olur da insülin bulamaz isem sanırım günün yarısını koşarak geçirirdim 🙂
Yürüyüş yaparken kan şekerinizin dengelendiğini bilmek çok iyi insanı rahatlatıyor. Koşmaya daha temkinli yaklaşıyorum. Çünkü hipoglisemi olabilir. Gene de doğan güneşi görmek, yürüyüp dilediğince hareket etmek çok iyi. En azından özgürlüğümüz bir nebze hala elimizde.
Sanırım diyabetli kişinin ruh hali biraz da kan şekerine bağlı olarak değişiyor. Bunu ölçümlerime bakarak söylüyorum. Ne zaman şekerim yüksek olsa vücudumda bir baskı ve sıkıntı hissi oluyor. Normal seyirlerde olduğunda pek anlaşılmıyor ama dingin bir ruh hali oluyor gene.
Sizlerde nasıl? Eğer siz de aynı hissediyorsanız lütfen belirtin 🙂 Ben de yalnız olmadığımı anlarım böylece. İnsanın vücut dengesi kan şekeri ile doğrudan alakalı sanırım.
Sizlere gördüğüm bir rüyamdan bahsetmek istiyorum. Bu rüyadan direk diyabet ile ilgili olduğu için bahsediyorum. Rüyamda Alice Harikalar diyarı gibi. Her yer pişmaniye ve şekerlemeden oluşan bir yerdeyim ve koşturup duruyorum. Elimi attığım bütün şekerler yok oluyor bir anda ve bir süre sonra artık elimi uzatmayı bırakıp yoruluyorum ve olduğum yere oturuyorum dizlerime çenemi koyup etrafımdaki şekerlere bakarak iç çekiyorum. Tam o sırada baklava adam geliyor ve konuşuyor inan beni yemek istemezsin bunun için üzülme diyor 🙂 Ve tekrar toparlanıp ayağa kalkıyorum. Koşmaya devam ediyorum. Derken uyanmışım. Bu denli bilinç altıma girmiş durumda diyabet 🙂 Bu rüyadan uyandığımda adeta şaşkınlıktan uyuyamadım tekrar.
Sizlerde de bu şekilde olaylar oluyor mu? Sizin diyabetik düşünceleriniz neler? duymak isterim. Lütfen kısa kısa anlatın. Çünkü bunları duymak bir hassa durumumu rahatlatıyor. Kim bilir belki sizin için de iyi gelebilir.
şekersiz günler
Mustafa
Merhaba 🙂
Yazıyı okurken özellikle ilk pragraflarda biri beni anlatıyor diye düşündüm. Savaş olursa bir yerde mahsur kalırsam ne yaparım? Yada hipoglisemi olup yanımda hiç şeker olmazsa? Yalnız değilsiniz Mustafa Bey 20 yıldır bende kuruyorum bunları kafamda.
Ölçüm cihazında gördüğüm rakam önce ruh halimi etkiliyor aynen sizin gibi… Sonuç iyiyse daha dinç hissediyorum ama sonuç umduğum gibi olmayınca tonlarca ağırlık biniyor omuzlarıma. Zor gerçekten ama bu hastalık bana hayatımı düzen ve intizam altında tutmayı ve daha tedbirli daha sorumluluk sahibi olmayı öğretti. Bunun için seviyorum dedimi 🙂