Diyabet ve Çocuk
Bugün benim dünyam, diyabetli oğlumla tam buğday ekmeğimizi almak için mahallemizin fırınına gittik. Ve canımı acıtan o cümle “babacım şekerim geçince hepsinden yiyeceğim değil mi? ”
Vitrindeki pasta ve kurabiyelere bakarak bu soruyu sordu biricik oğlum. Cevap veremedim ve sadece gözünün içine uzun uzun bakabildim. Çünkü daha 7 yaşında.
Aslında çok olgundur benim oğlum her şeyi anlayan ve düşünebilen bir çocuk ama sesim çıkmadı cevap veremedim…
5 Kasım doğum günü oğlumun ve şimdiden pastasının meyveli mi yoksa kakaolu mu olacağını merak ediyor.
13.07.2013 tarihinde kondu tip1 teşhisimiz. Doktorumuz Arda’nın hayatı boyunca insüline bağımlı olarak yaşayacağını ve buna hemen alışmamız gerektiğini söylediğinde dünyamız başımıza yıkıldı. Sorabildiğim tek şey hiçbir çaresi yok mu? oldu ama maalesef ki hepimizin de bildiği o malum cevabı aldım.”YOK”
10 gün hastanede kaldık. Ve evimize çıktık. Hiç hesapta yokken hayatımızın içine girivermişti DİYABET. Hem de tam ortasına…
Günlerce ağladım ve eminim ki her anne ve babanın sorduğu gibi bende kendime nerde yanlış yaptık? Neden? Neden benim oğlum? gibi bir sürü saçma sapan sorular sormaya başladım. Gece yarılarına kadar sürekli internette anlamaya çalıştım diyabeti, tip1 in ne olduğunu, neyin iyi gelebileceğini…
3,5 ay oldu halen araştırıyorum ama hiç alışamadım ben… Alışan var mıdır onu da bilmiyorum.
İnternet sayfanızı daha ilk teşhisimizin konduğu hafta buldum ve o günden beri inanın gün içinde en az on kez ziyaret ediyor her yazıyı her yorumu okudum ve okuyorum. Ve şunu anladım ki ancak Tip1 diyabet bu kadar insana aynı duyguları hissettirebilir. Okuduğum her öyküde kendimi buldum ve eminim ki herkes de benim gibi hissediyordur. O yüzden kendi öykümü çok uzatmıcam.
Sadece şunu biliyorum ki hepimizin ortak duası araştırmaların hızlandırılıp bir an önce hastalığımıza (hastalık demicektik) çare bulunması.
Oğlumla her akşam yaptığımız duamız tüm Tip1 ler için…..
“İnşallah “şekerimiz geçince…” İstediğimiz şeyleri istediğimiz zaman ve istediğimiz miktarda yeriz….”
Arda Eren’in Babası (Dilek Karadavut’un oğlu Arda Eren değil. Karıştırmayalım. Ama bu kadar benzerlik olur 🙂 )
Aykan KAYA
benimde 5 yasında tip1 diyabetli bir oğlum var bizim ikibuçuk yıl oldu sizi çok ama çok iyi anlıyorum çünkü bu soruyla defalarca karşılaştım ve hep sustum ama lütfen sabırlı olun inşallah en kısa zamanda çaremiz bulunacak dualarım hep onlarla ve herkesle..