Tip-1 Diyabet Teknolojileri Bağımlılık Yapar Mı?

Tip-1 Diyabet Teknolojileri Bağımlılık Yapar Mı?

Tip-1 diyabetimle 16. yılıma girdim. Bu kadar zamandır kullandığım her diyabet teknolojisi ya da diyabet ekipmanının hayatımdaki yeri ayrı. Ayrı ama diğer taraftan diyabet teknolojileri de son 3-4 yılda çok ama çok gelişti ve hayatımızın içine girdi.

Yaklaşık 2 yıldır da diyabet teknolojileri ile inanılmaz derecede haşır neşir oldum. İnsülin pompası, sensör ve bunları taşımak için de kullandığım kılıflar ya da bel bantları.

Bazen çok yorucu olmuyor değil. Düşünsenize; göbek bölgenizde sensör, diğer tarafta popoda insülin pompa seti. Ve pompayı taşımak için bir bel bandı. Özellikle işten eve geldiğimde hem günün yorgunluğu hem de aynada gördüğüm kendime bazen ilginç ilginç bakıyorum. Kadın ya da bir birey olduğumu unutup sadece tip-1 diyabetli birini görüyorum. Ve çoğunlukla üzerimde bir şeyleri taşımak hem ağır hem de yorucu geliyor.

Bu sebeple zaman zaman ara veriyorum diyabet teknolojilerine. Yanlış anlaşılmasın. İnsülin pompası haricindeki sensör teknolojisine ara veriyorum. İnsülin pompası her zaman sabit kalıyor 🙂 Bazen 180 ünitelik Medtronic insülin pompasını bazen Medtrum Patch Pump’ı bazen de Medtronic 640G‘yi takıyorum 🙂 640G’yi taktığımda da Enlite G2 Link sensör de kaçınılmaz oluyor. Medtrum Patch Pump’ı takınca da Dexcom sensör takıyorum. Ya da Medtronic’in 180 ünitelik sensörlü insülin pompasını takınca Dexcom‘u da takıyorum. Bu değişim bile rahatlatıyor. Ama diyorum ya; bazen sensörleri hiç takmadan 3-4 hafta geçiriyorum. Diyabet teknolojisi detoksu yapıyorum 🙂

Ve şunu farkediyorum; özellikle sensör kullanıyorsanız artık onsuz yapamıyor gibi oluyorsunuz. Bağımlı oluyorsunuz. Bu bağımlılık her ne kadar iyi bir bağımlılık olsa da sensör takılı kaldığı süre boyunca kan şekeri gidişatını da sürekli görmenin etkisiyle “kafayı takıyoruz”. Gördükçe ya daha bir gergin ya da gidişatın güzel olduğunu görüp mutlu oluyoruz. Ama işte onu tak, bunu tak oldukça kendimi pek de özgür hissedemiyorum. Kendimi daha bir tip-1 diyabetli hissediyorum 🙁

Eminim benim gibi hissedenler vardır aramızda. Bahsettiğim gibi ara ara kullandığım diyabet teknolojilerinin bazılarını çıkarmak, ayrı kalmak beni toparlıyor. Yoksa bu kadar teknolojiyle yaşamak pek de mutlu kılmıyor 🙂

Bir gün tip-1 diyabet teknolojilerinin daha minik ama gerçekten minik olması umuduyla 🙂