Şeker Çocuk Mehmet Türker’in Diyabetle Tanışması

Şeker Çocuk Mehmet Türker’in Diyabetle Tanışması

Mehmet, henüz dokuz yaşında dördüncü sınıfa gidiyordu. Çok hareketli, hiç durmadan koşan bir çocuktu. Ailenin en küçük çocuğu.

Okuldan gelince uyumaya başladı. Ama bu uyku çok derin bir uykuydu. Uyuduğu zaman uyandırmak çok zordu. Su gibi terliyor, öyle olunca annesi uyandırmakta zorlanıyordu. Bir de çok aşırı su içmeye başlamıştı. Annesi “Yavrum yeter içme” dedikçe bardak bardak su içiyordu. Yemeği neredeyse hiç yemiyordu bu nedenle zayıflamaya başladı. Kilosu 26 kiloya kadar düştü. Bununla beraber parmak derilerinde soyulmalar meydana geldi. Zayıflamasından dolayı en yakın sağlık ocağına götürdük.

Tarih 28.08.2015 Cuma günüydü. Doktor “Nesi var?” dediğinde “Çok zayıfladı, bir şey yemiyor ve çok su içiyor,” dedik. Doktor muayenesini yaptı.”Bir şeyi yok ama bir de kan tahlili yapalım,”dedi. Tahlil için saat 10.15’te Yalvaç Devlet Hastanesi’ne kan tahlili verdik. Sonuçları öğleden sonra çıkacağı için işyerime döndük. Neşemiz yerindeydi, mutluyduk.

Cuma vakti geldiğinde Cuma namazına gittik. Namaz çıkışı caminin önünde helva ve pilav dağıtılıyordu. Helvayla pilavı yedik. Üstüne bir de dondurma yedik. Sağlık ocağına sonuçları almaya gittik.

Doktor sonuçlara baktı bize döndü ve “Sizin oğlunuz şeker hastası. Ailenizde şeker var mı?” diye sordu. Biz sadece şekeri çevremizden biliyorduk ama ailemizde hiç kimsede şeker yoktu. Doktor Mehmet’e şeker diyince ağlamaya başladı.”Anne bana bir şey mi olacak? Baba ben iyileşmeyecek miyim?” diyerek ağlıyordu. Biz de teselli vermek için “Yok yavrum sana hiçbir şey olmayacak” diyorduk ama kalbimi sanki birisi elinin içine almışta sıkarcasına acı veriyordu.

Doktor bizi Isparta’da bir hastaneye sevk etti. Şekeri 419 çıkmış, sekerini normale düşmesi için hastaneye gönderdi. Yalvaç Devlet Hastanesi’ne gittik. Acildeki doktorlara durumu anlattık. Hastane bir tahlil daha yaptı. Hemen serumla müdahale yapıldı. Ben doktora soruyorum “Doktor Bey beni Isparta’ya sevk etti, ben yarın yine mi geleceğim?” dediğim zaman doktor bana ikinci tahlil sonuçlarını açıkladı. İkinci tahlil sonucu 662 olduğunu söyledi ve “Senin çocuğun şeker komasında ne yarını sen şimdi acil olarak Isparta Tıp Fakültesi’ne gidiyorsun,” dedi. Benim de gözlerimden yaşlar inmeye başladı. Ambulans kapıya dayandı oğlumu ve eşimi ambulansa bindirdim.

Yalvaç Devlet Hastanesi’nden Isparta SDÜ Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne uzun bir yolculuk başladı. Ben de arkalarından gittim ama hiç bitmeyen bir yolculuk idi.

Tıp fakültesine varınca doktorlar komada şeker hastası geliyor diye bekliyorlarmış. Mehmet’in bilinci yerinde olduğu için ambulansta sedyeyi görünce “Doktor amca ben kendim giderim,” demiş. Doktor da “Şeker çocuk şimdi biz götürelim sen sonra gidersin,” cevabını vermiş.

İlk müdahale acilde 22.10’da yapıldı.00.30’da odasına alındı. Üç gün boyunca serumla tedavi, insülin ayarlaması uygulandı ama biz diyabetle ilgili bir şey bilmiyorduk. Doktorumuz Prof. Dr. Mustafa Özgür Pirgon bize “Siz 15 gün buradasınız, sizin çocuğunuz ömür boyu diyabetli, eğer 6 saat daha geç kalsaydınız özürlü olacaktı. 6 saatte çocuğunuzu kazandınız,”dedi. Şu an için çaresi olmadığını, insülin kalemiyle iğne yapmayı, yasaklı ürünlerden uzak durmayı bizlere 15 gün boyunca anlattı, bizleri diyabetle ilgili aydınlığa kavuşturdu. Bizim o çok zor günlerimizde yardımlarda bulunan bütün doktorlarıma sonsuz teşekkür ederim…

Şimdi oğlum 11 yaşında. Günde dört kez insülin yapıyoruz. Biz şimdi şeker bir aileyiz. Bir kişi değil bütün aile diyabeti yaşıyor, sağlıklı besleniyoruz. Bizim şekerimiz ırsi değil, demek ki her sağlıklı insanlarda oluyormuş. Şu an her sağlıklı insanların diyabet adayı olabileceğini herkese anlatıyoruz.

Bu da Isparta/Yalvaç’tan şeker çocuk Mehmet Türker’in diyabetle tanışması.

Kaleme Alan EMİN TÜRKER…