Okullar Tip-1 Diyabetli Çocuklarımız İçin De Açıldı!

Çocuklar ve T1DOkullar Tip-1 Diyabetli Çocuklarımız İçin De Açıldı!

Okullar Tip-1 Diyabetli Çocuklarımız İçin De Açıldı!

Uzunca bir aradan sonra okullar tüm çocuklar için olduğu gibi tip-1 diyabetli çocuklarımız için de açıldı.

Belki ilk kez okula giden belki de kaldığı yerden okula devam eden çocuklarımız var. Umarım hem aileler hem de çocuklarımız için çok da zor olmadan başlamıştır bu okul dönemi.

Eğitim hayatına yeni başlayan veya devam eden “tip-1 diyabetli çocuklarımız olduğu gibi” “birçok kronik yaşam şekline sahip çocuklarımız da” benzer süreçlerde. Ve öyle ya da böyle herkesin okullarda yaşadığı olumlu, olumsuz deneyimler söz konusu. Ya da yaşanılan zorluklar da mümkün.

Bazı program veya önerilerle okullu olacak veya okulda olan diyabetli çocuklarımız ile öğretmenlerin kolkola çalışması “tavsiye” edilse de gerçek hayatta bu tavsiyelerin karşılığını maalesef görülemiyor. Kanunlaşan konular olmadığı için bunu özellikle vurguluyorum. “Tavsiye” niteliğinde öneriler bulunmakta. Ve bunlar yeterli değil.

Yani; okulda insülin enjeksiyonu için revir sağlanmasından, şeker ölçümü konusunda destek olunmasına, okul kaydı yapılırken diyabetli çocuk olmanın biz dezavantaj olmaması gerektiğinden, acil durumlarda müdahil olunmasına kadar birçok beklentiler var. Ancak şu unutulmamalıdır ki; ülke eğitim sistemimizde eğitmenlere, bilmedikleri kronik yaşam şekillerinin bir parçası olma sorumluluğunun verilmesi veya onlardan beklentilerimiz olması çok mümkün görünmüyor.

İdealde, her okulda mutlaka hemşire olmalı ve kronik yaşam şekli olan çocuklara tek elden destek olunmalı. Hem de bir sağlık profesyoneli olarak.

Elbette diyabetli veya başka kronik yaşam şekilleri olan çocukların okula kabul edilmemesi gibi paylaşımlar okuyup üzülüyoruz. Ya da öğretmenler veya okul yönetiminden, diyabet yönetimine okuldayken destek olmalarını beklerken olmamaları ve hatta konunun tartışmaya evrilmesi sebebiyle sinirlenebiliyoruz. Ama bunları yaşamak bizlerin hayatında kötü birer anı olarak kalıyor. Bize çözüm getirmiyor.

Kronik bir yaşam şekli olan çocuk sahibi olsam ve okul hayatına başlasa bu önemli sorumluluğu okuldaki hiç kimseye vermezdim. Kendi pratiklerimi ve çözümlerimi üretirdim. Çünkü kimse, kimsenin kronik yaşam şeklini bilmek zorunda olmadığı gibi hiç kimseye de bu sorumluluğu yüklemek istemezdim.

Tekrar vurgulamak gerekirse; her okulda bir sağlık profesyoneli olmalı…

Bu gibi konuları düşünerek emimin tüm aileler de kendi çözümlerini üretiyorlardır.

Birbirinize rehberlik etmek adına;

  • Diyabetli çocuğunuzun/çocuklarınızın okul süreçlerini nasıl yönetiyorsunuz?
  • Öğün planlamasını nasıl sağlıyorsunuz?
  • Okulda enjeksiyon veya kan şekeri ölçümü konusundaki çözümleriniz neler? Çocuğunuz bunları kendi başına yapabiliyor mu? Ya da nasıl yapıyorsunuz?
  • Hipoglisemi ve hiperglisemi anlarında çocuğunuz ne yapması gerektiğini biliyor mu? Hangi durum için ne yapıyorsunuz?
  • Okulda destek alabildiğiniz kişi/kişiler var mı? Varsa bu desteği almak için nasıl bir yol izlediniz?

Bu konularla ilgili yorum yapabilir veya diyabetimben.com’da, herkesin deneyiminizi okuması adına, yayınlanması için bir yazı yazabilirsiniz. Yazıyı esra@diyabetimben.com‘a mailleyebilir veya Diyabetimben Instagram hesabına DM ile bana atabilirsiniz.

Birbirimize rehberlik ederek adım adım daha iyiye gidebiliriz…

4 YORUMLAR

  1. 14 yaşında tip 1 diyabetliyim. 6 Eylül günü hem lise hayatımın hem de diyabetle okul deneyimin ilk günüydü. Beklediğimden güzel geçti . Diyabetimi iyi yönettiğimi düşünüyorum insülin konusunda okul müdürü ve hizmetli oldukça yardımcı oldu ve insülinimi yapacagımım mutfak olan bir oda sağladılar. Şeker ölçüm konsunda yeni tanıştığım arkadaşlarım yardımcı oldu garipser şekilde bakmadı bu olay beni mutlu etti. Tip 1 diyabet hakkında oldukça meraklıydı . Ben de sizden öğrendiklerimi dilim döndükçe anlattım . Umarım Hipogilesemi ve Hiperglisemisiz bir eğitim hayatımız olur 😄

  2. Merhaba ben tip 1 diyabet annesiyim kizim iklim 1.sinifa basladi okulumiz 9 d basliyor 2 de bitiyor saat 11.30 beslenme saatimiz oluyor hergun yemegini ben goturuyorum okula insilunini ben yapiyorum.Su an okulumuz yoneticileri beni guzel karsiladi bana bir oda verdiler insulini yapmam icin ogretmenine anlanttim fakat sinif mevcutlari cok kalabalik oldugu icin acikcasi terettut icindeyim ogretmen ilgilenemez diye kizim sekerine bakmayi biliyor hipiglisemi aninda hemen ne yapmasi gerektigini biliyor ama cok yeniyiz zaman gosterecek artik

Anonim için bir cevap yazınCevabı iptal et

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Diğer yazılar

%d blogcu bunu beğendi: