Anasayfa Sizden Gelenler Meltem Hanım’ın Yorumu

Meltem Hanım’ın Yorumu

12 4.111 görüntüleme
733868_504187186284320_678212675_n

Yağmur 🙂

Benim kızım da 13 yaşında….

Ben de buradaki arkadaşlarım gibi hem şekerinden dolayı hem ergenlıkten dolayı sorunlar yasıyoruz. Yaşayacagız da. Ama önemli olan onlarla savasmak…

Kızım ilkokul 2. sınıfda diyabet oldu ve1hafta hastanede yattı ve ertesı gün okula başlattık. Sanki grip oldu ve iyileşmiş gibi davranarak..

Önce bu kısa sürede kızımızı eğitmeye çalıstık. Sonra öğretmenlere bilgi verdık … Öğretmenı kan göremeyeceğini, ölcemeyeceğini söyledi. Olabilir dedik (kötü hissetsem de). Kızıma öğrettık kötü olunca yapması gerekenlerı ve çantasında olması gerekenlerı ve ulaşabılecegı telefonları vererek ve bır de o yaşta almayı düşünmediğimiz bır telefon alarak acıl durumda aramasını söyledık ..

O gün bu gündür kötü hissetmediği durumlarda ne okula gıttık ne de bekledik… Çünkü şekeri fiziksel bır durum ama ya bir de pisikolojisi bozulursa. Asıl o zaman sorun olur dıye dusunduk…

Yağmur’un okulunda da çikolata dagıtıldı, pastalar yendı. Arkadasları gözünün önünde yedıler. Sen yiyemiyorsun diye. Bız de yemeyeceğiz dediler.

Baktım ki bu demelerle bu hareketlerle baş etmek zor, kızıma; ‘bak dedım çevredeki ınsanlara, okuldakı 400 cocuga 20 öğretmene duygularımızı anlatma anlamalarını beklemek zor. O yüzden sen kendını ve düşüncelerini eğit ve biZ nasıl başka hastalıklarda nasıl davranacağımızı bilmiyorsak onlar da bılmıyor olabılır. Sen sakin ve anlayıslı ol ya da boşever’.dedik…….

Bu anlattıklarım bu kadar kolay olmadı tabii. Aradan zaman gectı. Ergenlik bizi zorladı. Şekerimiz düşüyor cıkıyor. Ama onun da düzelmesi için çaba harcadığını görmek beni mutlu ediyor…. Ki bir çocuk için kolay bır dönem değil …….. Çocuklarımıza gerekeni yapmaktan ve sabırlı olmaktan başka bir şey gelmiyor elimizden.
teşekkürler…………..

sevgiler………..

Meltem Hasipoğlu

  • Alper Taha 5 yaşında.seneye Ana okuluna gidecek, ancak çok sıkılgan olduğu için psikolog Derya Hn.tavsiyesi ile bu hafta ana okuluna gitmeye başladı.Ana okulunda annesi iki gün bekledi ancak öğretmeni burada beklemenize gerek yok (sağolsun anlayışlı bir insan) deyince Cuma günü eve geldi.Öğretmen Cuma günü çocuklara ödül olarak lolipop dağıtacağım (Alper çıktık dan sonra) diyerek annesine sorunca bende Alper’e de versin Alper çocuktur, dışlandığını hissetmesin diyerek Alper’e de bir tane Sarı Lolipop. Alper akıllı adam.Lolipop ile yollara yazı yaz sonra kırıp tekmele, çünkü şeker sağlığımıza zararlı….

  • bende 4.sınıfa gidiyorum. geçen hafta bir arkadaşım karşıma geçti ve bana dedi ki sen şeker hastasısın çikolata kek yiyemezsin ve gözümün önünde yedi çok üzüldüm ama belirtmek istemedim ben dedimki ona en azından zararlı şeyler yiyemiyorum.keşke herkes anlayışlı olsa.keşke herkes ona yapılmasını istemediği şeyleri başkasına yapmasa.

    • kıyamam sana ben ,boşver tatlım ya yiyen yesin bak bende hiç kek çikolata yemiyorum 😀 üzülme ,doğru demişsin sen en azından zararlı şeyler yemiyosun daha sağlıklı olacaksın,hem senin tatlı bişey yemeye ihtiyacın yokki yeterince tatlısın zaten 😉 sen derslerine iyi çalış o arkadaşın da anca tatlı yesin büyüyünce iyi bi yere gelki onlarda sana baksınlar aşşağıdan,o zaman sende onlara bakar bakar gülersin tamam mı? çooook öpüyorum seni .

  • Alp Bey ‘in yazısına istinaden birkaç şey yazmak isterim..
    maalesef alp bey okullarda artık partıler pastalar var eskisi gibi değil.Ama bazen yaşadıklarımızı anlatmak zor ben anne olarak ayrı yaşıyorum kızım bir diyabetli olarak ayrı yaşıyor olayları ya da görüyor. Defalarca kızım bana bile beni anlamıyor kimse diye ağladı ama ben ısrarlı anlıyorum dedım .fakat şimdi evet anlayamayabilirim diyorum ve dinliyorum ..Yani bazı şeyleri yaşamak lazım …… Yağmur da Yasemın gibi karşısında kekler yendı sen yıyemezsın dedıler ..ama şimdi kendısi bir taktik geliştirdi doğu gününde ne kendını ne de başkasını rahatsız etmemek için diğer arkadasları gibi alıyor pastalardan tadına bakıyor bazen bazende bir iki ünite yapıp yiyor ne o mutsuz ne başkasıda laf söyleyebiliyor.(zaman geçince sanırım tepkin azalıyor) …Yani yasemincim sen de kendini üzmeden bu işi çöz …

    • merhaba meltem hanım

      inanın diyabeti yaşamak zor ama bana sorarsanız ,ben ailelerin daha çok zorlandığını düşünüyorum,çocuğundan ziyade kendisinde olsa insanın en azından acısını kendisi çeker,büyüktür,bi takım şeylerden hevesini almıştır,dikkat etmese bile psikolojik olarak çok yıpranmaz ,lakin insanın çocuğunda olması çok zordur ama, tahmin edebiliyorum,ama yinede hayat işte devam ediyor,helede düşüncesiz ,cahil bi öğretmen varsa işin içinde işte o zaman daha da zor,keşke biraz empati yapabilsek o zaman herşey daha güzel olacakta yapamıyoruz işte .Şöyle de bişey var ama eğer bi çocuğun sağlığı söz konusuysa ya güzellikle ya da zorla bi takım şeyleri ,çocuklarımızı emanet ettiğimiz kişilere öğretmeliyiz.Çocuklar birbirlerinin karşısında bişeyler yiyip içebilirler neticede çocuk hepsi büyük düşünmelerini beklemek yanlış olur yada onlara kızmak ,erişkin bi kişinin çocuğuma zararı olacaksa doğrudan veya dolaylı yollarla orda bi dur demek lazım ,eğer benim çocuğumda böyle bi rahatsızlık olsa okulda başına bişey gelse ,veya çocuğumun gözünün ödünde onun psikolojisini bozacak şekilde davranılsa ben o öğretmeni bi kenara çekerim yürekten söylüyorum bunu,sonra müdürü de çekerim kenara ,önce bi uyarırım ama iyi uyarırım ,sonra bana kanun naparsa yapar umrumda bile olmaz,lütfen biraz çok özür dilerim ama çirkef olalım ,yoksa bakınız kimse kimsenin umurunda bile olmuyor

      yanlış bişey söylediysem kusuruma bakmayın ,bu tarz öğretmenler beni biraz sinirlendiriyor.Hoşçakalın.

  • Meltem Hanım,

    Yağmur çok güzel bir kızmış 🙂 Öpüyorum Yağmur’u.

    Çocuklar daha zalim oluyor bu tarz konularda. Ama çocuklar işte. Ne yapabiliriz ki alışmalarını beklemekten başka.

    Aslında eşiniz de Kıbrıs Diyabet Vakfı’nın kurucusu. Yoğun eğitimlerle Kıbrıs’taki okulları eğitmek anlamında organizasyonlar yapılabilir mi? Bence harika bir farkındalık programı ile önemli bir adım atılabilir gibime geliyor. Ne dersiniz? Kıbrıs’a geldiğimizde bu konuyu konuşalım derim.

    sevgiler

  • Kıbrıs, tip 1 diyabetin dünyada en sık görüldüğü yer. Bu nedenle ciddi araştırmalara konu olmuş. Orada bilgisizlik olması ilginç çünkü rakam çok çok yüksek.
    Ayrıca şu pasta yiyememek, şekeri atmak, ben yiyemiyorum demek işleri geçmişte kaldı. Diyetisyeninizden lütfen size karbonhidrat sayımı öğretmesini isteyin. Öpretmiyosa zaten ne işe yarıyo anlamıyorum. Dünyada hiçbir yerde kalmadı artık bu. Bütün dünyada artık karbonhidrat sayımı ve pompa kullanılmakta neden bizim ülkemizde bunlar hala yaşanıyo anlamış değilim gerçekten.
    Şekerli şeyleri tam tolere edemeyebiliyorum elimizdeki insülinlerle biliyorum. ama bakıyoruz, kh sayımı uygulamayan ve yasaklarla hayatını devam ettiren çocuk ve genç diyabetlilerin HbA1c ortalamaları, bizlere göre çok çok yüksek. Burada bir terslik yok mu sizce de? Demek ki iş yasaklarda değil dengede. Birşeyleri dengelersek- insülin, yemek, kilo kontrolü dengesi- yasaksız yaşıyoruz ve tabii yüksek şekerden mümkün olduğunca uzak. Çocuklarımız robot değil onlardan robot gibi yaşanması bekleniyor. Lütfen size doktorunuz da olsa her söylenene uymak yerine araştırın. Daha iyisi varsa kötüyü kullanmak mantıksız. Çocuğunuz incecik bir dilim pastanın 2 dilim ekmek yerine yenebileceğini, ancak kremaların yağ olduğunu ve 2. saatten sonra da azıcık şekerinin yükselebileceğini, ancak ek dozla düşürebileceğini, çok sık olmasa da bu tip durumlarda ince bir pasta almasını anlatmak çok zor olmamalı diye düşünüyorum. Diyabeti yaşamak eğitimle kolaylaşır lütfen ihmal etmeyin.

    • Oykum hanima katiliyorum ,asil onemli olan denge bencede fakat ben su okullarda tip 1 li ogrenci kabul etmeme,ogrenci ye bi suru bahane one surulerek bakmama konusuna ayar oldum, bakalim boyle bi haklari varmiymis okullarin ya da ogretmenlerin bu konuyu sevgili ablam ayni zamanda tip 1 yakini ayni zamanda iyi bi ceza avukati olan bilge ye sorup ,kanunen neler yapilabilir,o ogretmenler nasil ceza alabilrler bunlari sorup sitede yayinlayacagim, boyle yollara basvuracak olanlar varsa nasil bi yol izlemeleri gerektigini bana ulasirlarsa (esra hanimda telefonum var) ararim bizzat seve seve sorarim ,ablamdan da rica ederim ilgilendiririm .

  • merhaba …
    Yorumlarınız için teşekkür ederim ama sanırım yanlıs anlasıldım …benim kısaca demek istediğim ya da kızıma öğretmek istediğim diyeyim çevredeki insan kim olursa olsun anneanne ,hala, teyze, öğretmen, arkadaş, diyabeti tanımayabilirler bunun için üzülme gerekirse anlat çabala ama üzülme…biz aileler olarak tabıkı öğretmenlere bılgı verıyoruz .bir istisna olarak bır öğretmen ben kan göremiyorum dedı onu da anlayısla karsıladık zaten o da yağmuru ölçerken görünce fazla kanlı bır sey olamdıgını anlamısdı…bu arada evet kıbrısda diyabet fazla ve gerekli çalışmalar yapılıyor …hatta ilk çocuk kampını kıbrısda yapılmıs .ve kıbrıs türk diyabet vakfının çalısmaları devam ediyor okullara ve öğretmenlere ayrı olarak diyabeti anlatıyorlar. hatta Yakın Doğu Üniversitesi de bu konuda çalısıyor ve cocuklara yönelik kamp yapmısdı aile ve öğrencilere yönelik …sevgili Emel Özer bizlere karbonhıdrat sayımını anlattı…..Yani bence kıbrısda bu işe önem veriliyor………
    kızım şimdi bu yazıları okudu ve kısa bır yorum yaptı. Onun ağazından yazmak isterim: karbonhidrat sayımını biliyorum gerekırse şekerimi dengeleyip ,çikolata-pasta (ki çok sevrim) yerim ama damak tadı buna alısıyor ve istiyor o yüzden sık sık iğne yapıp yemek istemiyorum yasaksa yasak olsun yoksa canım çok yemek istiyor ..bu benim diyabet tarzım …dedi ……umarım doğru ifade edebilmişimdir düşüncelerimi….
    Esra Hanım .evet Kıbrısa gelince bunları konuşacağız inşallah ….görüşmek dileğiyle………..
    sevgiler………….

  • Ben o kamptaydım, 1996 senesinde. Çok kötü bir yerde kaldık ama çok eğlendik. O kamp eğitilmeye başladığım yer diyebilirim. Öncesinde diyabetle yaşadığım 6 sene var ama asıl orası bugünlerde gelmemde dönüm noktası. Bu arada ben yazıyı sadece size değil genele yazdım Meltem Hanım, her tip 1 diyabetli bilmeli karbonhidrat sayımını. Sizin ve kızınızın da bilmesine çok sevindim. Umarım herşey sizin için güzel gider. Sevgiler .

  • Merhaba öyküm hanım …
    güzel dilekleriniz için teşekkürler…öyleyse kıbrısı ve 96 senesinindeki kişileride tanıyorsunuzdur?

    • Cevap Bırak

    This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.