Mehtap Hanım’ın Gebelikle Tanışması
5. bölüm
Nasreddin Hoca misali, bir damdan düşen aradım durdum çevremde. Allah’ım hani bir tip1 diyabetli anne olan kız arkadaşım olsa da ondan tecrübelerini dinlesem dedim durdum. Bir Allah’ın kulu yoktu ki onunla konuşup motive olayım. Bir diyabetlinin hayatında medikal tedavi kadar motivasyon desteği de çok önemli, özellikle hamilelik öncesinde.
İnternet ve sanal arkadaşlıklar hakkında hemen herkesin söyleceği birkaç kötü şey vardır mutlaka. Ama internet benim hayatımı olumlu yönde öyle değiştirdi ki! www.diyabetiz.com‘la tevafuken karşılaşmam bu değişikliğin başlangıcı oldu. Bu tanışma tesadüf olamaz, Rabbim diledi ve beni o siteye yönlendirdi mutlaka. Yoksa ben tanıştıgımda 3 yaşında olan diyabetiz.com ile ben neden daha önce tanışmadım di mi? Kul bunaldı ve Allah yardımına yetişti hepsi bu…
diyabetiz.com bir forum, diyabetliler rumuzlarla yazıyorlar. Sanallar ama aslında çok gerçekler. Çünkü derdi olan yazar, derdi arayışı olmayanın o forumda işi olamaz diye düşünüyorum. www.diyabetiz.com‘un Tip1 Diyabet ve Gebelik bölümünü soluksuz okumuştum. Kimi hikayede gülüp kimin de hüzünlenmiştim. Forumda tanışıp, msn’de sohbet ettiğim çok güzel arkadaşlarım oldu. Hülya, Zeynep, Figen, Seda, Tülay… İsmini unuttuğum varsa bağışlasın lütfen 🙂 . Özellikle Hülya ve Zeynep çok kahrımı çektiler. Hülyacımın yaşadığı hamilelik süreci bana öyle umut oldu ki! Yıllarca aradığım tip1 DM’li anneyi internette bulmuştum, Allah’ın işi 🙂 . Sanal başlayan bu arkadaşlık zamanla gerçek dostluğa dönüştü.
Doktorumdan artık anne olabilirsin izni çıktıktan 2 ay sonra idi… Şekerlerim öyle zıvanadan çıkmıştı ki anlatamam. Sebepsiz yere yükselmeler oluyordu. SAT’den 30 gün sonraydı, ocak ayı. Gebelik testi yapayım belki hamileyimdir dedim. Eşime söylemeden lavaboya test yapmaya girdim. Testi başlattım, saat de almamışım yanıma 🙂 say kızım Mehtap dedim. 1, 2, 3, …120..150…249, 250…299,300!
Gebelik testi yapanlar bilir, idrar numunesini damlattıktan sonra hızla emilir ve pencerede ilerlediğini görürsünüz. İlk çizgi kopkoyudur, ikinci çizgi oluşursa bebiş yolda demektir 🙂 . Kocaman ilk kırmızı çizginin yanında o da ne miniiiik soluuuk bir çizgi mi var ne?! Hava soğuk, donuyorum lavaboda ama emin de olamıyorum. Hamile olmayı çok istediğim için de bu çizgiyi görüyor olabilirdim, o kadar silik yani 🙂 . Kızım Mehtap, sen biraz daha say emin olalım dedim, başaldım sayama…. 301, 302,…..400….500…600! evet evet bir çizgi var ama çok da belirgin değil. 10 dakikadır lavabodayım bu arada 🙂 .
Eşim benden ses çıkmayınca merak etmiş, ‘iyi misin?’ diye lavabo kapısından sesleniyor. Bilmiyor ki içeride neler oluyor? 🙂
Test çubuğunu elime aldım, lavabodan çıktım ve doğruca yanına gittim: “Aşcı’m, galiba baba oluyorsun” dedim 🙂 . Dondu kaldı tabi 🙂 .
İlk testi gün ortasında yaptıgım için böyle çıkabilir dedik, ertesi gün sabah ilk idrarda testi yineledim. Bizim sıska kırmızı çizgi kopkoyu göründü pencerede. Ama bizi bir telaş aldı. Eeee ne olacak şimdi? Hemen bir jinekolog bulmalıyız dedik. Cumartesi günüydü ve hiçbir yer aynı güne randevu vermiyordu. En erken salı gününe özel bir hastaneden randevu aldık ve endişeli ve bir o kadar da heyecan verici süreç başlamış oldu.
Eh artık arkası yarın 🙂 .
Sevgiler (Görsel gebelik.org’dan alınmıştır.)
Mehtap Yağan Aşçı
Ben bölüm no’larını karıştırmıım sen düzeltmişsin Esracım teşekkürler:)
7. bölümü bu akşam yazarım. Öyküm2ün adı geçecek ama daha sonra:) az sonra:P
Yorumunu okuyunca yazıda atladığım bir yeri hatırladım. Evliliğimin 5. yılında anne olamyı istedim, 6. yılında nasib oldu. ilk 5 yıl ben de asla hamile kalmayı istemiyordum. Hatta bir jinekolog muayenesini beklerken yanımdaki kadın hamilemisin diye sormutu, yoooo Allah korusun demiştim hiç düşünmeden. Öyle denir mi hiç diye hafiften beni yadırgamıştı.
Anne olmak hazırlanılması gereken bir süreç. Ki biz diyabetliler hem bedenen hem de ruhen hazır olmalıyız.
Dilerim bu yazılar bir nebze de olsa rehberlik eder anne adaylarına:)