Ben de Biraz İçimi Dökeyim :)

haluk bey merhaba
pozitif düşünceleriniz gerçekten çok güzel bide gerçekler var yaşınızın kaç olduğunu bilmiyorum
tabi şu an ki durumumuza çok şükür beterin beteri var burada duygusallaşanların geneli evlatları için küçücük çocukların bu hastalığın pençelerine düşmeleri aileleri çok yıpratıyor ben 36 yaşındayım bu saatten sonra veya ileride diyabet olsam diye düşünüyorum kendimi az çok kontrol etsem bu beni her halükarda bi yere götürür ama düşünün 3.5 yaşında çocukları yok yok hiçde kolay olmuyor sizin dediğiniz biz gülmeyi unuttuk gülümsemeye çalışıyoruz galiba.

Alp bey a.s valla ben gerekli eğitimi aldıktan sonra bi sorun olmayacağını düşünüyorum. ve 6 aydık tıp 1 dm hastayım kendimi hiç birşeyden kısmıyorum kendi düşüncem 🙂 ama fiziksel aktıvıte yapmak gerekli. bazen ben yemek yiyorum ve insülin almıyorum onun yerine spora gidiyorum enerji harcıyorum öyle şekerim dengeleniyor öyle pratik ve yararlı şeyler yapmak gerektiğini düşünüyorum. kendimizi sıkmayalım o kadar ya. 🙂
VE TABİ EN ÖNEMLİSİ GÜLÜMSEMEYİ UNUTMAYALIM POZİTİF OLALIM 🙂 🙂

diyabette benim tanıdığım herkes gülüyor zaten, ya da benim konuştuklarımmı demeliyim bilemedim şimdi, haluk bey evet haklısınız, en önemli şey moral ve gülebilmek ne olursa olsun. ben şekerim 200leri aşınca da gülüyorum. sanki yüksek şekerle gezen ben değilmişim gibi. yani bi yerde takmamak lazım. esra ablaya şimdi yazıcam alp abi, ama sanırım herşeyi yeme demeyecek 😀

Dursun beye katılıyorum ,
gülümsediğimiz anlarımız bile artık sayılı bizim cocuklarımız canı ne isterse yiyemiyorlar büyümeleri ve büyürkende şekerlerini yükseltmemeleri gerekli dengeli olmak zorundalar.Oyun ayarları kaçtımı ya cok düşürüyor yada yükseltiyorlar . her sıkıntı insanı yıpratır fakat çocuk için girilen bu diyabet yaşamında özellikle hipo ve hiper kaygısı 🙁
Valla gene Eşref bey bize sitem edicek ama ağlama duvarı falan diye 🙂
Seviyoruz bu siteyi..

Dursun Abiciğim merhaba,
Abicim diyorum çünkü ben 21 yaşındayım 6 aydır tıp 1 dm hastasıyım.
çok haklısın çocuklarda baya sorun oluyor Allah yardımcınız olsun öncelikle, Allah vermişse bir sıkıntı mutlaka mükafatınıda verir. biliyorum ebeveynler olarak en çok siz yıpranıyorsunuz bunu kendi annem babamdan biliyorum ben ilk bu hastalığa yakalndığımda özellikle babam harap olmuştu, hayatımda ilk defa babamın hıçkıra hıçkıra ağladığını gördüm ama Allaha çok şükür ben öyle yıkılmadım babama ben destek çıktım babamı ben sakinleştirdim. çünkü ben ufacık bir şekiilde kendime sorun etmedim bu hastalığı Allaha çok şükür ki öyle bi düşünce vermiş bana.
Dursun abicim Allah özellikle sizin gibi ebeveynlerin yardımcısı olsun, o çocuk büyüyecek ve ileride sağlıklı olabilmesi için şimdilik birazından fazla bakmanız gerecek ona buna yapılacak bişey yok malesef 🙁 ama Allah büyüktür her sıkıntının mükafatınıda verir.

Ben cocugumda olmasindan kendimde olmasini tercih ederim ,kendim kendimi kontrol etsemde etmesemde kendim cekerim ceremesini ama aileler gercekten manevi anlamda yipraniyor,insallah hickimsenin evladina kendisine bisey olma,bizim cocuklarimiz olmadigi icin bize kolay geliyor ,kisa zamanda ben nr kadar inanmasamda bi caresi cikar,ama siz anne babalarinda kendisini salmamasi lazim ,cocugu genci yaslisi aslinda herkes icin disiplinli olmayi gerektiriyor bu meret ,basa gelen cekiliyor napalim moral iyidir ama bi insulinin yerini ne spor tutar ne diyet biz tip 1 lerde neyse Allah hepimizin yardimcisi olsun ,salmayalim kendimizi lutfen .

Türkan Hanım o nasıl bir yazı, gülümseyemiyoruz filan. Polyannacılık olarak görebilirsiniz ama diyabeti ciddi başka rahatsızlıklar yaşayan biri olarak hastanelerde başkalarına bi bakmanızı isterim. Neler göreceksiniz. Çocuğum ya birşey kaçırırsa gibi bir düşünce yıllar öncesinde kaldı artık, karbonhidrat sayımı diye bir araç var elimizde. İnsülin pompası var. Analog insülinler var. İDF hesabı var. Diyabetin elinde sizi ypratacak silah var, sizde daha fazla aslında yeter ki kullanın. Lütfen kimse bu denli negatif bakmasın. Allah beterinden korusun deyip diyabetle en iyi şekilde yaşamaya alışmak gerekiyo. Lütfen bu kadar negatif cümleler kurmayın. Ankarada ailelerle sohbete hep şu sözle başlardım burda da yazıcam : Anne-baba olup çocuğunuz için çok üzülseniz de, diyabet çocuğunuza ait. Bunu sahiplenmeye çalışmayın, bu sadece çocuğunuzu üzer.

Çocuklarda hedef A1c değerinin yüksek olması hipoglisemi yaşamalarını engellemek amaçlıdır.

Merhabalar Haluk Bey… Sizin 6 aylık diyabetli olduğunuzu ve kendinizi hiçbir şeyden kısmadığınızı ve hatta bazen ilacınızı dahi almadığınızı belirtmişsiniz…Ben size tecrübeli bir diyabetli olarak işi biraz ciddiye almanızı öneririm.6 ay demek henüz yolun başı demektir.5 yada 10 sene sonra komplikasyonlar başlar.Pozitif olmanız ve spor yapmanız gayet güzel bu hastalıkta..ilkkomplikasyonlar gözler,böbrekler,ayaklar ve iyileşmeyen yaralar olarak belirti verir.Tüm şekerlere duyurulur lütfen biraz DİKKAT EDELİM…

Orhan bey benim dediğim şey bilinçsizce herşeyi yemek bilinçsizce insülinleri almamak değil. herşeyi bilinçli yapmak, ben pilavı mı da pastamıda şekerimi de yiyorum kendimi kasmıyorum ama bu nasıl oluyor, arada canım çeker yerim ama yediklerime oranla kendi tahminimle insülin alıyorum yada spor yapıyorum o zaman da. ve şekeriniz yükselmedikçe isterseniz baklava yiyin sorun değil. dediğim gibi bilinçli yemek gerekir benım dediğim şekilde yoksa sizin dediğiniz çok doğru ve haklısınız… ve ileride oluşacak komplikasyonları da biliyorum ama bunuda bilmek gerekir şekerin yükselmese yada yükselmesine izin vermezsen HİÇBİR ŞEY OLMAZ… ben şekerimi denge tutarak her istediğimi yiyorum açıkçası ve Hba1c’m 7.0 🙂

Herkese Merhaba,

Hepinizin yorumu var. Ama benimki yok. İş yoğunluğumdan cevap yazamadım 🙂

Dünkü yazımdan ve dünkü bunalım durumundan inanın ancak daha yeni yeni kurtuldum ama özellikle diyabetli yakınlarına iş düşüyor. Burada sözüm sana Eşref, sözüm size Türkan Hanım, sözüm size Dursun Bey (Bu yazıya yorum yapan diyabetli yakınları siz olduğunuz için sizleri hedef aldım 🙂 ) . Ve sizlerin vesilesi ile de tüm diyabetli yakınlarına sesleniyorum. Diyabetli yakını olmak zor olsa da, kolumuza ya da oramıza buramıza iğne batırıp çıkarsak ta, parmağımızı günde bilmem kaç kez delsek de biz insüline ve glükometrelere muhtacız. Onlarsız olmaz. Hele ki siz diyabetli yakınları olmadan hiç olmaz. Kendinize gelin. Asıl gücü sizler bizlere veriyorsunuz.

Bir de bilinçli tip-1 diyabetli olmak lazım. Yemek ye insülin yap. Yemek ye insülin yap. Nereye kadar? Ağzınız biraz boş dursun. Tip-1 diyabet yeme içme hastalığı değil. Düzenli yaşama hastalığı.

Hayatımızda en önemlisi de Nesil Gören Atalay gibi diyetisyenlerin olması lazım. Bir de olmazsa olmazı işinin uzmanı bir endokrinci.

Son sözüm tip-1 diyabetlilerin bir şey yemediğini düşünenlere: BİZ HER ŞEYİ SİZ NORMAL İNSANLARDAN DAHA İYİ VE DAHA HAKKINI VEREREK YERİZ. AMA BİZ SİZLER GİBİ HOMİLİ GIRTLAK DEĞİL EDEBİYLE VE KARARINDA YERİZ YİYECEKLERİMİZİ.

Bu son sözümüz de günün sözü olsun 🙂

sevgiler

merhabalar
uzun suredir yazilanlari takip edememistim.ancak bazi arkadaslarin sekeri cok hafife aldiklarini gordum.oyle herseyi yiyebilmek sonra ilac almak sekeri duzeltmedigini yillar once denedik gorduk ama yasanmadikca kimse birsey anlamak istemiyor.bende aynisini yaptigim icin gayet dogal buluyorum.ancak simdi bunlarin hepsinin bos oldugunu gordum biraz is isten geciyordu durdum. ve internet yazilari dahil herseyi okuyum ogreniyorsun dr kontrolunda diyet egsersiz ilaclarla sekeri dusuk tutacak bir yasam sekli seciyorsun bu arada tansiyonu untmayin onunda dusuk olmasi gerekiyor .tabiki moral onemli ancak diyeti yaparak morali yuksek tut iyi gunler

Merhabalar, ben de içimden gelenleri paylaşmakistedim. Birincisi diyabetli olmakla diyabetli annesi olmak çok farklı. Kendi vücudunu kontrol altında tutmakla başka birinin vücudunu kontrol altında tutmak çok farklı. Hele bir de şeker yüksek gidiyorsa suçluluk duygusu cabası. Nerdee yanlış yaptım demek. Keşke 2 ünite fazla yapsaydım demek. 10 yıldır gülmüyorum, gülümsüyorum sözü çok doğru.
Alper ilk hasta olduğunda keşke ben olsaydım demiştim. Doktora ilk sorduğum benden pankreas nakli yapılamaz mı demiştim. yeni tanı konduğunda. Hani böbrek nakli gibi sanmıştım.
İnşallah kesin bir çözüm bulunur da çocuklarımız bundan sonra rahat ederler. Herkese sevgiler.