Ben, büyüyünce endokrinolog olmak istiyorum.
Bundan 5 ay önce diyabet oldum. Bir anda hayatım alt üst oldu. Anneme ve babama çok acılar çektirdim. Hatta hastaneye yattığımızda bir gün anneme; ‘açım ben’ diye saldırmıştım. Tabi bunlar insülinlerin etkisiymiş.
Zamanla herşeye alıştım. Hiç tadını bilmediğim yemekleri yemeyi, o çok sevdiğim cips ve kolayı hayatımdan çıkarmayı. Herşeye alıştım.
Hastalığımı seviyorum artık. O benim en iyi arkadaşım. Tıpkı doktorumun söylediği gibi (sen arkadaşına iyi davranırsan o da sana iyi davranır).
İşte bu sebebten dolayı endokrinolog olmak istiyorum. Diyabet ve hormonal hastalıkları yok etmek istiyorum.
İnternette araştırdım endokrinologlar neler yaparlar, nasıl bir eğitim alırlar hepsini öğrendim. 13 yılı buluyormuş endokrinolog olmak. Uzun bir zaman ama olsun, ben herşeye rağmen istiyorum. İnşallah iyi bir endokrinolog olurum.
YAĞIZ
Bu paragraflar 7 yaşındaki kocaman adam Yağız’a ait. Annesi Tuğba Hanım. Artık onları hepimiz tanıyoruz.
Yağız’ın öğretmeni tüm sınıfa bir ödev vermiş. Konu ‘Hayalindeki Meslek’.
Yağız bu proje ödevi ile 100 almış. Hatta kapağıyla, yazımıyla herşeyiyle sınıfta örnek ödev seçilmiş. Öğretmen ödevi geri vermemiş 🙂
Kocaman adam Yağız’ı yanaklarından öpüyorum 🙂
sevgili yağız abisi oğlum ali ada aynen senin gibi yemek istiyorum diye bana saldırıyordu.tabi bu onun için daha zordu arkadaşıyla tanıştığında 2,5 yaşındaydı şimdi 24 mart ta 3 yaşında olacak bizde yeni tanıyız yani. umarım oğlumda büyüdükçe senin gibi olgun düşünceli bir delikanlı olur. sizler bizim dünyamızsınız allah hepinize şifa versin öpüyorum seni