Dün akşam yemeğimizi 20:00 gibi yedik. Zeytinyağlı kabak, peynirli ravioli, light cola ile tamamladık yemeğimizi.
Ayrıca Eşref grip olduğu için de yemek sonrası 3 çeşit bal, karabiber ve sıcak süt karışımı yaptım ve içti.
Eşref’in birkaç gündür sol bacağının ayak bileğine doğru bir kızarıklık var. Orada sivilce varmış. Normalde hayatta yapmaz ama koparmış ve kenarlarından itibaren kızarmış ve yara olmuş. Normalde 1-2 güne geçer Eşref’in bu tarz yara ya da sivilceleri. Ama neden geçmediğini sorguladım. Gel kan şekerini ölçelim dedim. Bu esnada bir tabak İzmir Üzümü’nü de bitirmişti.
23:00 gibi kan şekeri 186 mg/dL çıktı. Benim nevrim döndü.
Ki ara ara ölçeriz. Ama bugüne kadar bu tarz bir değer hiç görmedik.
Üzüm yediği için meyve şekeri mi vardı parmaklarında diye ellerini yıkayıp geldi. Ardından hızlıca diğer Optium Xceed ile de ölçtük. 175 mg/dL çıktı. Daha bi fena oldum ve ağlamaya başladım.
Eşref tuvalete gitti. Ben o arada 3 cihazı da hazır ettim. Accu-chek Performa Nano, Accu-chek Active ve Optium Xceed.
Benim eski emektar Accu-chek Active ile 23:50’de 120 mg/dL çıktı. Diğer cihazlarla da yakın sonuçlar geldi.
Sabah aç karnına ise 115 mg/dL çıktı kan şekeri.
Geceden bu yana düşündüğümüz pre-diyabet yani gizli şekerin sinyaliydi bu.
Çünkü pre-diyabette tokluk kan şekeri 140-200 mg/dL arasında olur. Sabah açlık kan şekeri ise 100 mg/dL arasında olur.
Ara sıra hipoglisemi anlarımda Eşref kan şekerimi ölçmeye çalışırken ben ağlaya ağlaya; “ama sen benim ne çektiğimi bilmiyorsun. Parmaklarım çok acıyor.” derim. Aklıma bu cümlelerim geliyor Eşref kan şekerini ölçerken.
Tüm gün benim dediğim gibi yemek öncesi açlık, yemek sonrası ise 1. ve 2. saatlerde ölçüm yaptı. Yüksek çıktı.
Yarın doktora gidiyoruz. Sabah 9’da randevumuz var. Tahlil sonuçlarını hemen Nesil Hanım ile de paylaşacağız. Çünkü pre-diyabet düzenli beslenme ve spor ile toparlanmakta. Ama yine de ben kötüyüm. Diyorum ya; parmak deldikçe Eşref canım gidiyor. Tip-1 diyabetle tanıştığım ilk günler geliyor aklıma.
Garip ama insan yakıştıramıyor.
Umarım hep beraber bu süreci başarılı bir şekilde sonuçlandıracağız.
Bloğumuza fazla ilgi gösteremeyebilirim bu aralar. Yönetici arkadaşlarım ilgilenirler diye düşünüyorum.
Esra Hanım,
“İşte bu süreçlerde bazen sanki her şey duruyor, ruhum bedenimden çıkıyor ve ben dışardan hem Esra’ya hem de kendime bakar buluyorum kendimi.”
Aylar öncesinden Eşref abinin yazısı insan hayatta en sevdiğine bu kadar yakınken hiçbir yardımı dokunamıyorsa kendi kendini yiyiyor.
İnşallah Eşref abide korktuğunuz, bizi de korkuttuğunuz şey çıkmayacak.
Çok geçmiş olsun.