Çünkü Ben Hala Tip-1 Diyabeti Kabul Etmedim…

Merhaba,

Bazen iyi ya da kötü durumlara alışmakta güçlük çekiyoruz. Bu da elbette insan olmamızın getirdiği bir durum. Ama insan iyi ya da kötüye o kadar kolay adapte alıyor ki. Bir bakmışsınız alışmışsınız.

Ben 19 yaşımdayken tip-1 diyabetle tanıştım. Alışmam zor olmadı. Ailem yanımda yoktu. Abim İstanbul’da okuyordu. Gerçekten doktorla karşı karşıya kalmış ve bana tip-1 diyabetli olduğumu söylemişti. Galiba mühendis kafasında olduğum için bu kadar çabuk kabullendim ve çözüm üretme noktasına geldim. Sorun çıktı. Soruna karşı gelemiyorsan, kabullen ve yaşamaya çalış.

Yaşınız daha 16, önünüzde daha tip-1 diyabetle ilgili uzun bir yol var demek istiyorum ama tip-1 diyabetle ilgili çok güzel gelişmelerin olduğu bir dönemdeyiz. Ya bir teknoloji ya da bir çözüm getirilecek bu konuya. Biraz daha sabır. Biraz daha birlikte yaşamaya çalışma. Biraz daha tip-1 diyabeti bize zorla verilen bir yol arkadaşı gibi görmeye devam edin.

Bu arada ben de ara ara lanet ediyorum. Ama kısa sürede her şey yoluna tekrar giriyor 🙂 Bu konuda yalnız değilsiniz 🙂

sevgiler,

Merhabalar,
Aslında şansının farkında olma gereken bir zaman çünkü bizim zamanımızda teknolıjilerin çalışmasına yön vermesi için 10-15 yıl war demişlerdi ve 10-15 yıl geçmesine rağmen daha yeni yeni yön verilmeye başlandı. Hepimiz 2 yılda kabul etmedik elbet ama neden ben yerine bununla barışmaya çalış. Bizler her zaman yanındayız. Unutma bitek sen değilsin,yalnız değilsin bu yolda.

Sevgiyle kal

rukiyeilikanli mecburen alismamiz gerekiyor alismak zorundasin bu bize allahin bir hediyesi gibi dusun canim

abicim bak bügün manşetlere baktın mı 20 yaşındaki bir genç yüzücünün amansız hastalık yüzünden vefat ettiği yazıyordu , bir sporcu tavsiyesi ürünü incelerken internette aşağıdaki yorumları okudum bazıları çölyak hastası olduğundan içinde gluten olup olmadığını , protein alerjisi yüzünden çok isteyip kullanmadığını yazan insanlarla doluydu.Yalnız değilsin.Benim tanıdığım bir akademisyen var yaklaşık 50 yıldır tip 1 dm kendisi evli çoçuğu var.Gayette komplikasyonsuz bir hayat sürüyor,karbonhidrat sayımını öğrendiğin sürece hayatın daha esnek bir hale gelicek şöyle düşün, normal insanlarda günde 3 öğün yemek yiyor, sende 3 öğün sadece insülin yapman gerekiyor.Bu kadar yazıdan sonra söylemeye çalıştığım durum o kadarda abırtılacak bir durum söz konusu değil hayatta ne dertler var daha yaşın da küçük.Kendine dikkat etmeye biran önce başla lütfen.

Pöhhh.. Ben 15 Senedir Kabul Edemedim…

Merhaba,

Diyabetle tanistigimda sadece 5 yasindaydim ve yasitlarim herhangi bir insulin enjeksiyonu yapmadan istediklerini yerken benim uymam gereken cok agir bir diyet listem vardi. Sebebini bilmedigim bir nedenden dolayi ailem surekli agliyordu ve ev tam bir cenaze evi havasindaydi. Bunlar beni etkilemedi. O duygusal buhrandan cabuk siyrilmayi basardim. Hic bir zaman kolay olmadi yine de ama gun gectikce alismaya basladim. Bence insanin kendinden daha kötu durumda olan hastalarla kiyaslama yapmasi da dogru bir yontem degil. Oldugu gibi kabullenmekten yanayim. Gercekler ve yapmamiz gerekenler uzerine egilmemiz gerekli. Bir de benim bir yöntemim daha var; kendimi hicbir zaman hasta olarak görmedim. Hatta dillendirme geregi bile duymadim diyabetli oldugumu. Cogu arkadasim uzun sure sonra fark etti tesadufen insulin yaptigimi ve diyabetli oldugumu. Yok say demiyorum ama sadece hayatinin merkezine koyma. Hayatinda diyabet olsun, olmak zorunda ama baska seylerle beraber ve diyabetle hayatini nasil surdurebileceksin bunun cabasinda ol. Umarim en kisa surede cok daha alismis bir hayat surebilirsin. Kendine iyi bak.

Sevgiler,
Hazal

Benim kızım 3 yaşında tanıştı tip1 diyabetle.ben annesi olarak ilk başta kendimi çok suçladım acaba benim hatammi hamileyken birseyleri eksik mi yaptım diye kendimi çok sorguladım ama hastanede yatış sürecinde doktorların benimle ilgili olmadığı mı söyleseler de ilk başta kabul etmemiz çok zor ve zaman kızıma teşhis konulmadan bir hafta önce abim vefat etti sonra kızımın hastalığı vede 😊2 ay sonra ikiz lere hamile oldumu öğrendim yani demek istediğim oki çok zor bir surecti ne yapicam nasıl yapicam c aresizlik anlatılır gibi değil ve kızıma iğne yapmayı öğrettim 4 yaşından itibaren kendi yapıyor şuan 12 yaşında yapamam beceremem dediğim herşeyi yaptım çok şükür ve kızıma da diyabetle arkadaş olup yaşamayı öğretti m tip 1 diyabet bir hastalık deyil bir yaşam tarzı oldu artık bunada şükür allah beterinden esirgesin sevgiyle kalın