Anasayfa Çocuklar ve T1D Ada’nın Diyabetle Tanışması

Ada’nın Diyabetle Tanışması

30 9.488 görüntüleme

Ada'nın Diyabetle Tanışması

Ada’nın Diyabetle Tanışması
Ada’nın annesi Aysun Hanım ile yaptığı yorumlarına istinaden tanıştık bugün. http://www.diyabetimben.com/bir-diyabetlinin-yakinlarindan-10-isteg.html linkindeki yorumunu buraya aynen taşımak istedim. Aysun Hanım da Ada’nın 2 fotoğrafını bana mailledi yazı için. Ben bu fotoğrafı eklemek istedim.
Telefonda görüştük bu arada Aysun Hanım, Bir ortak noktamız daha çıktı kendisiyle.
Buyrun Aysun Hanım’ın yorumunu okumaya;
Merhaba Esra Hanım,
Yazının başında “Ömer” yazdığı için cevaplarken o isme hitap ettim.
Yazıyı yazan Selim Bey ise; bir önceki mesajımda dediğim gibi sitede okunmadık yer bırakmadım.
“Selim Bey’in kalemi bence harika bir kalem. Daha hangi cümlelerinde nasıl ağlayacağınızı hayal edemezsiniz. Ben bir gün yine yazdığı bir cümleden ötürü ağlaya ağlaya aradım kendisini” yazınıza bir hatırlatma aşağıdaki cümleler olabilir mi?
/İki damla insülinlik veya iki kesme şekerlik aradan sonra hayat kaldığı yerden devam ediyor tekrar…./
Öncelikle böyle güzel bir iletişim yoluyla bizlere ulaştığınız için çok teşekkürler, emeğinize yüreğinize, kaleminize sağlık 🙂

Dediğiniz gibi zor bir sürecin başındayız daha bende burdan kendi hikayemizden bahsederek biraz bizi tanımanızı ve tecrübelerinize dayanarak tavsiyelerinizi beklediğimizi iletmek isterim.

Kızım Ada henüz 4.5 yaşında doğumumu özel hastanede yaptığım için doğum sonrası yapılan taramalar ve sonrasında gittiğimiz rutin kontrol ve rahatsızlıklarda özel sağlık sigortamız olduğu için çocuk hapşursa idrar kan tahlili yapılıyordu, gelmişken bakalım mantığıyla:) 2012 şubatına kadar herşey normal ve kayıt altında. 2012 Temmuz başında başlayan çok su içme ve idrara çıkma belirtileri bana yolunda gitmeyen birşeyler olduğunu sinyalini verdi. Bu durum geceleri altını ıslatmayla devam etti ben doktoruyla durumunu paylaştım acaba şeker olabilir mi? dedim oda bana “çok su içtiği için gece altını ıslatıyordur, akşam yatma saatine yakın sıvı alınımı azaltın dedi” Eşimle ve benimle su kavgaları etmeye başlayan çocuk gece uykusundan uyanıp su diye yalvarıyordu. (Hiç vermemezlik yapamadık tabi suya devam bu defa bezlemeye başladık.) Kime danışsam ve acaba şekerimi yüksek desem; ne şekeri bu yaştaki çocukta, çocuktur olur sıcak hava kış gelsin düzelir dediler. Bu şikayetlerine birde genital bölgesinde kaşıntı eklenince 21 Eylüle kendi doktoruna randevu aldım ve gittik, yine şikayetlerimi anlattım biraz daha takip edelim devam ederse bi pedagog’a götürün dedi. Ben yine ısrarla şeker tahlili dedim oda Ada aç olmadığı için çocuğu yarın aç getirin hem açlığa hem tokluğa bakarız dedi İdrar yolları enfeksiyonu olabilir idrar verelim dedim ozaman muane edip evet mantar olmuş dedi ve 2 tane pomad yazdı. ilacımızıda alıp eve döndük. Yolda doktorumuz aradı idrarında +4 keton çıkmış acil bir tıp fakultesine gidip bunları ve şikayetinizi söyleyin ve orda tahlil yaptırın diye.

Keton nedir + 4 ne demektir ilk defa duydum ve hemen bir hastaneye gittim ve acildeki doktora bunları anlatıp tahlil istedim. Tahlil sonucunu şöyle bekliyorum cocukta referans aralığı 80-110 bizimkininde çıksa çıksa 140-150 daha da yükseldiğini rakamın kaçlara çıkabildiğinden bi haber. Sonuçları aldım okudum bidaha bidaha okudum ve inanamadım gözlerim karardı. 626 şeker.

10 gün hastanede yattık eğitimler aldık halende kendimizi bu konuda geliştirmeye ve yetiştirmeye çalışıyorum ama canım kızımın şu sorusuna ” annecim ben şimdi şeker hastasıyım, yediklerime dikkat edip her gün iğnelerimi olunca ağlamazsam ve şekerim ölçülürken itiraz etmezsem daha çabuk iyileşirim dimi” dimi güzel annecim cevap versene….. (Susuyorum ve yutkunuyorum bunu henüz 4.5 yaşındaki bir çocuğa anlatacak ne güzüm nede sabrım var çünkü olamayacakta, onun zamanla büyüdükçe bu soruyu sormayı bırakana dek.

Zamanınızı aldım çok özür dilerim ama 2.5 aydır ilk defa bu konu ile ilgili içimdekileri paylaşacak bir yer buldum, meğer ne doluymuşum.

Sevgiler,

Ada’nın Annesi Aysun Hanım

  • Merhaba, maalesef en zor kisminin, diyabetin omur boyu surecek bir yasam bicimi oldugunu anlatmak oldugunu biliyorum. Bence vakit gecirmeden kiziniza bu konuyu soylemelisiniz. Eminim anlayacaktir. Diyabetin onu ozel bir insan yaptigini, bunun bir hastalik degil yasam bicimi oldugunu anlatin. Butun bunlari anlamak icin cok kucuk olmasina ragmen, bence sorularini yanitsiz birakmak ya da yanlis cevap vermek daha kotu. Sizi anliyorum, butun diyabetli yakinlari olarak yaninizdayiz… Sevgiler, Muge

  • Merhabalar,
    Sizlerin hissetiklerinizi ve yasadiklarinizi diyabetli bir cocugun ebeveyni olmadigimdan tam olarak anlamayabilirim ama 44 senelik tip 1 diyabetli olarak kendi annem babam ve kardeslerimin nelerden gectigini dusununce sizlere de onlara oldugu gibi saygim ve sevgim buyuk. Lutfen inanin ki diyabetle ilgili kendinizi ve daha sonra da cocuklarinizi ne kadar egitebilir ve hergun farkindaliginizi arttirirsaniz hicbir sorun olmayacaktir. Selam ve sevgilerimle, Nimet Egeli Woodham.

  • benim kızım 1,5 yaşında diyabet oldu, şuan 6 yaşında okula başladı. Kendinini bildi bileli şekeri olduğundan böyle birşey sormadı bize, ne kadar zor olduğunu yaşadım biliyorum. kızım aynı zamanda çölyak hastası inanın insan herşeye zorda olsa alışıyor, buyüzden onun bir ömür bunla yaşayacağını anlatmalısın Emin ol çocuklarımız bizlerden daha çabuk benimsiyor herşeyi, sevgiyle kalın.

  • merhaba diyabetle tanıstıgımızda oglum 6 yasındaydı o kadar anlayıslı ve uyumluyduki diyabeti kabullenmesi cok kolay oldu bu hastalıgı ayrıntılarıyla anlatabilmiştik yemesi ve yememesi gerekenleri ve ne kadar yemesi gerektiğini hatta bigun yeni dönemlerde canı cok cips istemişti ben 3 yada 5 tane yiyebilirsin demiştim bizimki eve geldiğinde 3 le 5i topladım 8 tane yedim anne demişti gülmüştük allah hepimize kolaylık versin ama su bir gercekki kücükken daha anlayıslı oluyorlar buyudukce isler zaman zaman zorlasıyor sevgilerimle ahmet furkanın annesi

  • Aysun Hanım merhaba,
    Oğlum Eren 4 yaşını yeni doldurdu.Geçen yıl bu zamanlar tanıştık biz diyabetle.Hatta yarın tam bir yıl olacak!Biz hiç bilmiyorduk diyabeti bu yüzden de hep kardeş kıskançlığı, ilgi çekme çabası diye yorumladık belirtilerini.Ama siz hatırlatmanıza rağmen doktorlarınızın umursamazlığı çok şaşırttı beni!Nasıl olur?Nasıl böyle bir ihtimali görmezden gelebildiler anlamadım.
    Yazınızda bahsettiğiniz o zor sorularla biz de sık sık karşılaşıyoruz.”dolaptaki bütüüün iğneler bitince iyileşecek miyim? Hiç şeker yemesem çook spor yapsam çabuk iyileşir miyim? ve geçen hafta yağan karı görünce”anne kar da yağdı ben halaa iyileşmedim, ne zaman iyileşeceğim ben?” bunlardan sadece birkaçı..Bence de bu soruları cevapsız bırakmamak, yaşına göre anlayacağı bir dille cevap vermek gerek.Eren henüz zaman kavramlarını anlayamadığı için sorular belirli peryotlarla yineleniyor:)) Her seferinde boğazımız düğümlenerek cevaplıyoruz.Diyabetli yaşam zor, diyabeti küçük çocuklarla yaşamak daha da zor.Alışmak?? Yanlış kelime bence ben hala alışamadım ama bir yılın sonunda diyabetli yaşamımızda bir düzen sağladık!Düzenli bir yaşam için Allah hepimizin yardımcısı olsun.
    Bu arada yarın, 13 aralık bizim diyabetle tanışma yıldönümümüz!Kutlama gibi birşey mi yapsak, ne yapsak?Şimdilik bir kutlama yapalım da inşallah çok değil birkaç yıl sonra da anma törenleri düzenleriz diyabetimize:)) Ne dersiniz?
    sevgiyle kalın…Adacığımıza iyi bakın…

    • Aysun Hanım,

      Ben yine ah bu doktorlar diyorum 🙂 .

      Ben de ilk genital bölge kaşıntısı, bol su ve dolayısıyla sürekli idrara çıkmayla başbaşaydım. Gittiğim doktor da idrar yolu enfeksiyonu olmuşsundur demiş ve birçok ilaçla beni göndermişti.

      Sizin gibi ‘şeker hastalığı’ algım da yoktu açıkçası. Bilsem erkenden müdahale edilmesini sağlardım ama şiddetli belirtilerden 2-3 hafta sonra gittiğim kadın doğum hastanesinde 300 küsürlerde çıkan bir kan şekeri sonucuyla diyabetle ancak tanışabilmiştim.

      Şimdi; bazı bireyler doktora bir de şu testi yaptıralım dediğinde doktorun tepesi atıyor. Bir den koltuğunda sinir küpüne dönüp, sen hastasın ben doktorumu vurguluyor. Ya da doktorlar baskmaları gereken testleri şöyle detaylıca hastadan istemiyor. Ve bütünü ve/veya olası birçok şeyi göremiyorlar. Bence doktorlara tıp eğitiminin yanında ‘bütünü görmek’, ayrıntılı düşünmek nasıl olur?’ gibi eğitimler verilmeli.

      Ben eminim ki siz Ada’nın diyabetini iyi bir şekilde yönetmeye çalışıyorsunuz. Daha küçük olduğu için de diyabetin ömrü boyunca devam edeceğini söylemeye endişe ediyorsunuz. Ama zaman geçtikçe Ada da bu durumun geçici olmadığının farkına varınca bence o size gelecek.

      sevgiler

  • ben şunu çok merak ediyorum: bütün çocuklar aynı şikayetle hastaneye gidiyorlar doktorların tepkisi hep aynı idrar yolu enfeksiyonu ve krem verip gönderiyorlar sonuç malum peki hiç bu çocukların bu hastalığa yakalanmasında ortak bir neden varmı veya istatistik yapıldımı çevresel faktörler deniliyor ben bunu anlamıyorum mesela antibiyotik veya anne sütü alamama her hangi bir aşı nedir ortak neden melsela benim kızım çok duygusal yaşına göre çok hassas çok düşünceli şu an 8 yaşında 1.5 yıldır diyabetli 1.sınıfta üstüne çok gittim çok korkuttum bundan olabilirmi bunun gibi sebepler diğer çocuklarla arasında benzerlik varmı açıkcası ben bir genel sebep arıyorum lütfen yardımcı olurmusunuz.

  • Merhabalar ben Mehmet Ali’nin annesiyim bizde aynı şeyleri yaşadık.Diyabet olduğumuzu anlamadan 20 gün önce doktora götürdüm çok zayıfladığı için doktora şikayetimi anlattım kan ve idrar testi istedim bana iki çeşit vitamin yazdı bunları bitirin gelin ozaman test yapalım dedi ama biz şurupları bitirmeden mehmet ali çok su içme çok idrara çıkmaya başladı. gece uykuda kalkıp su içiyordu 17/11/2011 gece istifra etmeye başladı sabahleyin hemen acile götürdüm neyi olduğunu sordular bende çok su içip çok idrara çıktığını ve istifra ettiğini söyledim doktor hemen kan ve idrar testi istedi herşey orada cıktı şekeri 454 cıktı.Anlatmak istediğim ben 20 gün önce doktora götürdüğümde benim istediğim testleri doktor yapsaydı böyle olmayabilirdi. sevgiler

  • Benim de 4,5 yaşında Ecrin isimli kızım var. 2012 Temmuz başlarında öğrendik durumu.Bizde sizin yaşadığınız süreci yaşadık ama ben bu durumu fark eder etmez doktora götürüp tahlil yaptırdım.Kimseyi dinlemedim ve sonuç tokluk 540 açlık 300 civarı.tabi dünya başıma yıkıldı. Eşimle oturduk ağladık…Sonrası tedavi süreci. Şimdi kızım biri şeker verdiğinde “ama ben tip 1 im yiyemem” diyor, ben bu sözlerine dayanamıyorum o görmeden hala ağlıyorum. O 4,5 yaşında bi çocuktan beklenmeyen olgunluğu gösterdikçe ben eriyip bitiyorum. Bende hala alışamadım bu duruma ama en iyi şekilde ona yardımcı olmak, destek olmak zorundayız.

  • bende 4 yıldır şeker hastasıyım ve malesef şehrimizde endokrin uzmanı yok çok çaresiz kalıyorum şekerim 700 lerde seyrediyor.

    karsta üniversite hastanesi oldu halde endokrinin olmaması çokk kötü

  • Merhaba ,

    Yazılanları okuyunca bir kere daha ne kadar çok ailenin ve çocuğun aynı dertten muzdarip olduğunu anladım . Kızıma teşhis konulanı 5 ay oldu . Bir an olsun aklımdan çıkmıyor . Alışmaktan çok kabullenmek sanıyorum sorun yaratıyor. Kreşe gidiyor Çağla . Ara öğün için şekerpare çıkmış . Ben de bir parça isterse yiyebileceğini söylemiştim ama öğretmeni istemediğini söyledi. Şaşırdım , akşam evde sordum . Ben yiyebileceğini yazmıştım , seviyorum demiştin neden yemedin dedim ? Verdiği cevabı yazıyorum : ” tatlı şeyler yaptıklarında yiyip yiyemeyeceğimi soruyorum . Olmaz diyor öğretmenim ben de çok üzülüyorum . Bu yüzden istemedim ” .. Kızım 5 yaşında , bunu akıl edip kararını vermiş. Eşimle oturup ağladık tabii.

  • merhaba..
    Aysun Hn.öncelikle herkese geçmiş olsun..7 yıldır tip1 diabetliyim,alışmak çok uzun bir süremi aldım ama şimdi benim bir yaşam biçimim,yaşadıklarınızın hepsini ben tek tek yaşadım su an 35 yasında olmama rağmen hala birgün geçicek diye dününmüyor değilm..Kızınıza bunu onun anlayacağı bir şekilde anlatmanızı tavsiye ederim,yaşı küçükken bunları algılayıp daha ileride daha kalabalıklara karıştığı zaman kendi kendinin doktoru olabilmesi için ne kadar erken bilinçlenirse o kadar iyi bence..7 yıldır novorapid kullanırken 4 aydır pompa kullanmaya başladım,herkese tavsiyem pompa kullanması,gerçekten çok daha düzenli ve daha kaliteli bir yaşam şekline sokuyor..Allah hepimizin yardımcısı olsun..

  • pazartesi günü okulda yerli malı varmış.öğretmen anneniz neyi güzel yapıyorsa onu yapsın getirin demiş.yağız yapılanlardan yiyemeyeceğini bildiği için,benim annem hiç birşeyi güzel yapamıyor demiş 🙂

    • Tuğba Hanım,

      Yağız’ı zekice cevabı için tebrik ediyoruz. Öpüyoruz 🙂 .

      Afferim Yağız’a. Ona bu zekice cevabı verdiren Yerli Malı Haftası’nı kutluyoruz 🙂 .

      sevgiler

  • bende sizin gibi düşünüyordum ama saat kızımın yanında oldum ona yiyebileceği şekide kek yaptım ara öğün saatiydi onlarla yedi ve çok mutluydu

  • Merhaba Esra abla benimde Salı gün son 5-6 derslerde yerli malı var ama zaten yağız gibi bende yiyemeyeceğim için öğretmenime söyleyeceğim Sevgiler

    • Mehmet Ali Merhaba,

      İraden için seni tebrik ediyorum. Ama yememek gibi bir şey yapma lütfen. Herkes yerken senin yememen seni kötü hissettirebilir.

      Yediklerine göre ek doz insülin yapman en doğrusu.

      sevgiler

  • Haklısınız ama sadece kek yok , bunun yanında birçok şey var . Yiyemeyecek ve üzülecek biliyorum.Diğerleri yerken onun bakmasını istemiyorum.

  • Merhaba Esra abla zaten 5-6 dersler sonderss ve ondan sonra eve gidiyoruz yani biz okuldan saat 12:05 cıkıyoruz ben eve 12:30 gibi varıyorum öğretmenden izin istiyecem eve gitmek için ek doz ise yine canım acıycak yapmam, yemem irademe sahip olurum sevgiler.:D

  • Merhaba Esra abla şimdi yazabildim annem yerli malı yaptığımız derslerde beni aldı (cevap beklerim yada bir gülen yüz)

  • Merhaba benim Yenigül Hanıma bir sorum var. Kızınız acaba diyabetten sonra mı çölyak oldu onu öğrenmek istiyorum.Şimdiden teşekkürler.

    Esra Hanım bu resim bana ait değil ben eklemedim de. Bunu silebilyo muyuz acaba.

    Sevgiler.

    • Hatice Hanım,

      Ben bilgilerinizi arka planda güncelledim ama düzelmiyor. Yeni yorumunuzunda da fotoğraf göründü.

      Sevgiler

  • merhaba ben yenigül hanıma sormak istiyorum benim oglumda 15 aylıkken diyabetli oldu şu anda 5buçuk yaşında yaşında şekerleri çok kötü hiç düzeltemiyorum tam düzeldi ya grip oluyor yada başka bişey gene bozuluyor artık biz pompa taktırmaya karar verdik gerçi oglum istemiyor ben hep hortumlamı yaşıcam diyor bende onun iyiligi için oldugunu anlatmaya çalışıyorum inşallah alışır benim size sormak istedigim çocugunuzun şekerlerini okulda nasıl takip ediyorsunuz okulda duruyormusunuz birde çocugunda pompa olan arkadaşlar varsa lütfen yazsınlar

    • Cevap Bırak

    This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.