Bi ara sizlere bahsetmiştim. Ben çöpçüyüm 🙂 Evde ufacık kağıdı bile saklarım. Zamanı gelince mutlaka işime yarar diye. Annem hep kızar. Bir gün gelip evde ne kadar çöp var atacağım der ama yapmaz 🙂 Engellerim. Çünkü neyin ne zaman işime yarayacağını ben bile bilemiyorum 🙂
Geçtiğimiz Salı akşamı bir döküman arıyordum. Genç odasındaki dolabın en alt tarafında olma ihtimali çok yüksekti. Bu kısım üniversite döneminden kalma ders notları ve ıvır zıvır birçok şeyle dolu.
Orada ne var ne yok döktüm. Döküntüler arasında 2002 yılında bana tip-1 diyabet teşhisi konulduktan sonra verilen raporumu buldum.
Artık eminim. 16.04.2002 tarihinde bana tip-1 diyabet raporum verilmiş. Bu vesile ile artık tip-1 diyabetimin yaşı da belli olmuş oldu. Ben yaklaşık olarak 12 yıl, 2 aylık tip-1 diyabetliyim.
Bir de ilk teşhis konulduktan sonra insülin kalemi ve iğne ucu kullanmıyorduk. İnsülin enjektörleri vardı. Şimdilerde botoks iğneleri diye de geçiyor. 2002 yılına ait insülin enjektör poşetini bile atmamışım 🙂 Şaka gibi.
Tip-1 diyabet geçmişim gittikçe aralanıyor. O döneme ait hiçbir şeyi hatırlamadığım için raporu ve enjektör poşetini bulmak beni inanılmaz mutlu etti.
Tigris7d,
Demek ki şehirden şehire fark ediyor. Şu anda bile insülin pompasına ulaşamayan ya da bilmeyenler var 🙂
Galiba ortalama 6 ay filan kullanmıştım. Süresi uzun değildi.
Sevgiler