Serra: “Diyeceğim O Ki; Hamile Kalmaktan Asla Korkmayın. Vazgeçmeyin…”
Evet. Bugün son bölüme geldik 🙂
Serra’nın doğum tecrübesinin ilk iki bölümü için aşağıdaki başlıklara tıklamanız yeterli 🙂
En Nihayetinde, 7.2 HbA1c İle Hamile Kaldım
Kan Şekerlerinin Regüle Olmaması… Dozlarının Milyonlarca Kez Ayarlanması…
Geldi çattı yılbaşı gecesi 31 Aralık. Yerimde duracak halim yok tek isteğim uyumak ancak birşeyler de beni kuşkulandırmıyor değil. Eşim ısrarla; “Gel gidelim, bir tansiyonuna baktıralım Serra. Bak nolur yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik. Bunca haftalık emeğini çöpe atma.” diyor. Bense; “Amann bir şey olmaz.” diyorum. (Başıma neler gelebileceğini tahmin ettiğimden diyorum tabiki bunu.)
Derken tabikide gittim doktora. Bir ölçtüler ki tansiyonum 19’a 10 falan. Ben şok 🙂 Hemen doktorumu aradım ama biliyorum gel doğuracaksın diyecek. Neyse acil birkaç test istedi ben eve geldim yemek falan yedim bu arada o günün tarihi 01.01.2019 yani yılbaşı ertesi 🙂 Tam yemek yediğim sırada sonuçlarım geldi anladım zaten hepsi 3-5 katı değerler. Herkes yemeğini yerken sessizce kalktım yanlarından, içeri geçtim, doktorumu aradım. Meğer herkesin kulağı kapıya dayalı beni dinliyorlar 🙂
Dedi ki; “Acil buraya gelene kadar bir kadın doğum uzmanına görün. Suyuna falan baktır. Bakalım bebekte bir durum var mı?” falan.. Neyse gittim baktırdım her şey yolunda. Ancak tansiyonum 17 falan. Doktor diyor ki; “Senin tam olarak şu anda doğurman lazım, işin çok ciddi. Bu bir preeklampsi (gebelik zehirlenmesi). Tek çözümü bu bebeğin doğması.”
Neyse doktoruma aktardım durumu. Hemen gel dedi.
Gittim eve anlattım bizimkilere. Tabi benim her şeyim hazır ama hiç unutamadığım sahne şu ki annem nasıl ya deyip 3 saniye içerisinde duş alıp valiz hazırlamıştı 🙂
Ben de bir yanda telefonda organizasyon ve fotoğrafçıyı ayarlarken bir yandan da eşimden azar yiyordum 🙂 Doğuracan hala ne isle uğraşıyorsun falan 🙂 🙂 Klasik erkek düşünceleri ama asla aldırmadım ona tabi 🙂
Neyse gittik doğuma ben tabi full heyecan. Sağolsun fotoğrafçım benden önce gitmiş beni karşıladı 🙂 Rahatlatmaya falan çalıştı derken yolda herkesi aramıştım ben doğuruyorum heyyy diye 🙂 Herkes geldi yavaş yavaş. Yaklaşık 30 kişi kadar olduk hastanede 🙂 Güle oynaya girdim doğuma ve güle güle çıktım ameliyattan. Her şey ultra şahane oldu ve yolunda gitti.
Eşim her ne kadar doğuma girmek istemese de sağolsun oradan bir hemşire onu tuttuğu gibi asansöre itti ve o da geldi JSonra iyi ki geldim dedi ama gelene kadar da yedi bitirdi 🙂
Asla epidural istemeyen tamamen ne olup bittiğini anlamak istemeyen ben bir anda epidural olacağımı öğrendiğimdeki doğurmayacağım bennnnnn deyişimi unutamıyorum JAma gün sonunda iyi ki ama binlerce kez iyi ki epidural olup o anı hissetmişim… İyi ki.. İyi ki… Binlerce milyonlarca kez iyi ki…
Çok uzattım farkındayım ama çok uzun süre yazmayınca yazacak çok şey birikti. Uzun etmeyim. Diyeceğim o ki asla korkmayın.. Vazgeçmeyin.. Önce tüm bu tatlış hastalık demeye dilimin varmadığı tüm bu renklerimizin bizi etkilemeyeceğine inanın en başta. En başta kendi renginize karar verin… Hayata karşı duruşunuz siyah mı? Yoksa beyaz mı? Ben beyaz olmayı seçtim.. Gerektiğinde içindeki renkler olabilmeyi ve o renkleri görebilmeyi seçtim… Bazen mavi… Bazen kırmızı.. Bazen sari.. Ama asla SİYAH olmadım ben!
TEST
Kızım 10 yaşında diyabetle tanıştı.Henuz 1,5 sene oldu .Ama o kadar büyük endiselerim var ki geleceğine dair.Ne güzel sağlıkla almissiniz kucağınıza.Allah analı babalı büyütsün.Saglikli uzun bir ömrü olsun inşallah.