Merhaba Esra Abla,
Ben Afyon’dan Mihriban Ülker Arı.
Sana yeni hayatımı anlatmak istiyorum. Ben eskiden de çok sosyal bir çocuktum. Diyabetten sonra hayatım daha sosyal oldu. Yeni insanlarla tanışmayı çok seviyorum. Bir sürü kurslara başladım. Haftada 5 gün kurslarıma gidiyorum. Pazartesi, çarşamba ve cuma günleri karate kursuma gidiyorum. Cumartesi günü de drama ve kendime yolculuk kurslarına gidiyorum. Pazar günü ise sınıf öğretmenimin çok ısrarı ile tiyatro kursuna başladım. Daha jimnastik kursuna da gidiyordum ama vaktim kalmadı, bıraktım. Hayatı çok hızlı ve dolu dolu yaşıyorum. Diyabetim hiç bir şeye engel olmadı. Buradan diyabetli annelerine sesleniyorum;
-Çocuklarınızı eve kapamayın. Her yere gönderin, bu hiç bir şeye sorun olmuyor.
Drama öğretmenim de tesadüfen diyabetli çıktı. 10 yaşında diyabetli olmuş, şuan 20 yaşında. Annem bütün kurslarıma glucagen koydu. Ama hiç bayılmadım, bayılmaya da niyetim yok. Şekerimin düşüp yükseldiğini anlayabiliyorum.
Çok yoğun olmama rağmen, boş zamanlarımda bisiklet biniyorum, parka gidiyorum ve şekerlerim çok iyi gidiyor. En son hemoglabin ölçümüm 7.3 çıktı. Haftaya tekrar ölçümüm var. Bakalım kaç çıkacak?
Bu arada söylemeyi unuttum, dün Konya’ya gezmeye gittim. Çok güzel geçti, çok eğlendim ve bir ara çok gezmekten şekerim 53’e düşmüş, 15 dakika sonra normale döndü. Gezmeye devam ettim.
Görüşmek üzere, kendine çok iyi bak.
Sevgiler…
şeker kızım her zamanki gibi çok tatlı…