Tip-1 Diyabetli, Haşimato Tiroidi, Romatoid Artrit ve Kalp Sorunu Benim Tercihim Değildi

Tip-1'imTip-1 Diyabetli, Haşimato Tiroidi, Romatoid Artrit ve Kalp Sorunu Benim Tercihim Değildi

Tip-1 Diyabetli, Haşimato Tirodi, Romatoid Artrit ve Kalp Sorunu Benim Tercihim Değildi

Tip-1 diyabetle üniversite ikinci sınıfta tanışmıştım. Sene 2002. Haşimato tirodi ile 2008 yılında. Profesyonel iş hayatındayken unutkanlık seviyemin artmasıyla tiroid testleri yapıldı. Haşimato tiroidi olma olasılığım varmış. Ve sonunda haşimato tiroidi teşhisi konulmuştu.

2007 yılı gibi de öncelikle sağ dizim şişmeye başlamış, ardından sol dizim. Ve ben uzun yıllar bu şişmeleri ve ağrıyı gözardı edip ancak bir ortopedi doktoruna gitmiştim. Hatta birkaç ortopedi doktoruna. Birisi ameliyata bile karar vermişti. 2010 yılında Acıbadem Kadıköy’de Romatoloji Doktoru Mehmet Karaaslan ile tanıştım. O gerekli testleri yaparak başlangış seviyesinde romatoid artrit teşhisi koydu. 2010 yılından bu yana da dönem dönem deltacortil ve sürekli olarak da Salazopyrin kullanıyorum.

Bir de yıllardır ayda 1 ya da 2 kez kalbim pıtır pıtır atardı. Hele ki tip-1 diyabet teşhisi konulmadığı sürede daha fazla atardı. Tip-1 diyabet teşhisi konuldu, kan şekeri regüle edilmeye başlandı ve bu sorunum da azaldı. Ama 2015 yılı yaz döneminden bu yana bu kalp pıtırdamaları beni mahvetmeye başladı. Günden 7-8 kez olmaya ve beni dağıtmaya başlayınca da Koşuyolu Medipol Hastanesi’ne götürdü. Efor testi, ultrason gibi aşamalardan geçtim. Bir de kan testi. Haşimato tiroidi olan bireylerde bu kalp çarpıntıları oluyor diye bildiğim için rahatım. Kesinlikle bundandır diye gitmiştim. Doktor ısrarla kalp ve tansiyon holter takmak istedi. Benden ‘hayır’ cevabını aldı. İnsülin pompası kullandığımı ve aktif bir iş hayatım olduğunu ve beni ek iki cihazla dolaştırmanın bana mutsuzluk vereceğini ve başka bir yol izlememiz gerektiğini söyledim. Zorla da olsa kabul etti. Beni anladı diye düşünüyorum. Teşhisi koydu 🙂 Biz insanlar doğduğumuzda kalp kapakçıklarımız açık doğarmışız. Bu kapakçıklar doğal yolla ve belli bir sistematik ile kapanırmış. Benimkiler kapanırken bombeli kapanmış ve kirli-temiz kan transferi esnasında kan sıçrayarak geçiyormuş. Bu da beni mahveden bir sebepmiş. İlk sorum bana kısa-orta ya da uzun vadede sıkıntı yaratıp yaratmayacağı, ömür boyu ilaç kullanıp kullanmayacağım ve geçici ise bu geçici sürenin ne kadar olacağıydı. Hayati tehlike yaratmayacağını söyleyince diğer kısımları dinlemeden yanından çıktım. Çünkü hızlıca işe geri dönmem gerekiyordu. Diğer geldiğimde detayları konuşuruz dedim. Tansiyon aleti aldırdı ve onun söylediği şekilde kayıtlarımı tutmamı istedi.. Ve bu kayıtlardan sonra gittiğimde bana ilaçları ömür boyu kullanacağımı ve ara ara da kontrole gelmemi rica etti. İlaç dozu da benim ölçümlerim sonucu netleşti.

Geçtiğimiz hafta da Ankara’dan Barış ile telefonda konuşuyorduk. Barış’ta donuk omuz sendromu diye bir şey çıkmış. Sebebini, yaşadıklarını anlatınca aynı şeylerin bende de olduğunu söyledim. Aklımda ışık çaktı. Yaklaşık 7 yıldır yatarken sağ ve sol omzumun fena ötesi ağrıması, hangi tarafa yatarsam yatayım ağrının şiddetlendiği bir durum. Sabah güne başarken ya da gece günü bitirirken alevlenen bir ağrı. Bazen kıyafet çıkarırken de birden bir ağrı saplanabiliyor. Kolunuzu kaldırmakta, döndürmekte sorun da yaşıyorsunuz. Yüzmeyi seven biri olarak yüzerken yaşadığım işkence görülmeye değer 🙂 Bu arada donuk omuz sendromu tip-1 diyabetlilerde görülmesi yüksek bir hastalık.

Dün Eşref ile Koşuyolu Medipol Hastanesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyona gittik. Doktor geçmişimi ve yaşadığım durumu öğrenince hem boynumda hem de omuzlarımda sorunu gördüm. Muhtemelen donuk omuz sendromu. MR çekilmek için ilgili bölüme gittik. Yaklaşık 45 dk sürecek bir MR süreci. Boyun ile sağ ve sol omuz MR’ı çekilecek. İnsülin pompamı radyoloji uzmanının masasına koymak istediğimde adamın gözündeki parıltı ve sorusu geldi.

Uzman: ‘Yoksa siz o musunuz?’

Esra: ‘Kimim?’ 🙂

Uzman: Esra Avcı, www.diyabetimben.com ?

Esra: Evet, O benim 🙂

Bugün üçüncü insülin pompası kişisiniz. 25-26 yaşlarında iki kişi daha pompa kullanıyordu. Kısa bir sohbet ettik ve MR başladı. Önce boyun. Bütün vücudum içeri girdiğinde 5 dk içinde ağlamaya başladım. Varolan hastalıklarım geldi aklıma. Bana bir şey olursa Eşref’i, ailemi, Denok’u ve www.diyabetimben.com‘u düşündüm 🙂 Saçma gelecek ama maalesef düşündüm. 15 dk sonunda boyun MR’ı bitince dışarı çıkıp Eşref’i çağırdım. ‘Yanımda ol’ dedim. Gerekli hazırlığı yaptıktan sonra yanımda oldu. Tüm MR süresince elleri ayaklarımda yanımda olduğunu hissettirdi. Ama ben tüm MR süresince ağladım, ağladım.

Varolan hastalıkları düşündüğümde hiçbiri tip-1 diyabetimi iyi yönetip, yönetmememle ilgili değil. Tip-1 diyabetli biri olarak bağışıklık sistemimdeki zayıflığın eseri bunlar. Ama ben tip-1 diyabetim sebebiyle gelen bu hastalıkları yönetmeyi başarsam da beni mutlu etmiyor. Canımı sıkmaya başlıyor. Bu da geçecek biliyorum ama çok da delip geçmesin. Mahvetmesin.

Şu an beş yol arkadaşım var. Tip-1 diyabet, haşimato tiroidi, romatoid artrit, kalp ve donuk omuz sendromu.

En azından donuk omuz sendromu gerekli fizik tedavi süreçlerinden sonra geçecek. Tekrar dört yol arkadaşı ile devam edeceğim 🙂

 

19 YORUMLAR

  1. Bende her seferinde hastaneye kontrol için gittiğimde kendimi çok kötü hissediyorum . Şu hastane işi olmasaydı sanırım herşey daha kolay olurdu ?

  2. Canı gönülden anlıyorum sizi emin olun benzer ve daha fazlasını ben de yaşıyorum. 2013 yılında evlendim eşimi çok sevsem de bazen evlenmeseydim dediğim oluyor çünkü hem ona bir evlat veremiyorum hem de hastalıklarıma onu da dahil ediyorum ve üzülüyorum çünkü zaman zaman tahammülum azalıyor. Tıp 1 diabet ardından hasimato ve Romatoid artrit geldi beni en çok romatizma yoruyor çünkü eklemler öyle çok ödem toplayıp ağrıyor ki son 1 yıldır uyuyamiyorum bile çoğu gece. Ekstra işleri bırakın günlük saç toplama yüz yıkama işini bile yapamadığım oluyor. Ağrılarına dolayi eve kapandım sayılır, ağrım olmaDigi günlerde de ya ağrısı korkusundan dışarı çıkmamayi seçtiği günlerim var.aktif çalışma hayatım da bitti. Kendimi mutsuz hissediyorum ve gelecegimden korkuyorum zaman zaman.

    En kızdigim şey ise sağlık sistemimiz. Hekimlerin ekip olarak çalışmaması.

    Moral ise bizim hastalıklarımizin maalesef ilk ilacı yanii zor evet ama pes etmek yok kendimizin Dr olacağız ve hiç görmesem de sizin için dua ediyorum ve Konyaya gelirseniz mutlaka misafir etmek isteriz eşimle sizi kocaman öpüyorum Esra hanim, görmem tanımasam da sevgiyle takip ediyorum sizi belki bencillik ama yalnız olmadığımı hissettiriyorsunuz

    • Canan Hanım Merhaba,

      Hayatınızda size tabiri caizse ‘yarenlik’ edebiliyorsam ne mutlu. Hayatta biraz da bencil olmalıyız. Ki insanoğlu bencil bir varlık. Ben de bencilim. Bundan dolayı kendinizi kötü hissetmeyin.

      Ben inançları çok kuvvetli biri değilim. Ama insanın her zorluğu atlatıp, arkasını dönüp baktığında yaşadığı o mutluluğu iyi bilirim. Umarım her zorluk bize daha umutlu günler getirir.

      Konya’ya gelirsek haber veririz. Davetiniz için teşekkürler. Aynı şekilde İstanbul’a yolunuz düşerse sizi biz de ağırlamak isteriz.

      sevgiler,

  3. Kızım 16 yaşında. 4 aydır tip1 diyabetli. Karakter yapısı itibari ile oldukça dağınık ve biraz da sorumsuz diyebilirim. Diyabeti kabullendi ama diyeti çok kabullenesi yok gibi. Yani hem korkuyor hem de sevdiklerini özgürce yemenin yollarını arıyor. Benim yönetiminde şu an diyabet. Ve hala tam oturmuş değil bende de birseyler. Yani dalgaliyiz hala oldukça. Kendisi araştırsın, risklerden haberdar olsun istiyorum ama uzak duruyor bundan. Uzun lafın kısası siz gibi kontrollü bir diyabetli bile bu zorlukları yaşarken, üniversite hayatı başladığında tamamen kendi yönetimine geçecek kızım için çok korkuyorum. Onu araştırmaya sevketmek için ne yapabilirim sizce. ( başına buyruk bir Ergenden söz ettiğimizi düşünürsek) Yazdıklarımı söyle bir okudum da siz bizimle derdinizi paylaşırken uzuntunuze ortak olmak yerine kendi derdimizi katmistim üzerine. Kusura bakmayın hepimize hepinize kolaylıklar diliyorum. Rabbim yardımcınız olsun.?

    • Ebru Hanım Merhaba,

      Bence hiçbir şey yapmayın. Çünkü tek başına üniversitede olduğunda eminim o sorumluluğu başarıyla yerine getirecektir. Belki ilk başlarda düşük, kalkacak ama eminim ki tip-1 diyabetini iyi bir şekilde yönetecek. Ailemizin yanında kendimizi tabiri caizse salarken, tek başımıza olduğumuzda tip-1 diyabetimizi oldukça iyi yönetiriz.

      Biz millet olarak deri olan birini dinlerken kendi derdimizi de anlatırız. Fikir almak isteriz. Alışkınım. Sorun değil 🙂 Umarım size rehberlik sağlarım.

      sevgiler,

  4. Genç bir diyabetli olarak korkarak, üzülerek okuduğum bir yazı oldu. Üniversite yılları, alkol, düzensiz beslenme, düzensiz uyku… kaosla beslenen diyabetim… bazen aklıma geliyor ne yapıyorum nereye kadar böyle sürecek diye. bilmiyorum gerçekten. allah dağına göre kar verirmiş lafı ne kadar boşmuş ben bunu öğrendim. Ben düzenli yaşamın tam zıttıyken başıma böyle bi hastalık geldi. Sonumuz ne olacak bilmiyorum. Sizin yaşadıklarını okudum hislerinizi bir nebze olsun hissettim. üzüldüm. kendi halimi düşündüm, yine üzüldüm. bu sırada üzüntüden bir 50 mg yükselmiştir herhalde. başa çıkılacak gibi değil. herkese bol sabır diliyorum.

  5. selenseleni Ben 40 yaşındayım. 35 yıllık diabetliyim. Hepsi bende de var. Tıp 1 diabetlileri bekleyen es geçmeyen sağlık sorunu silsilesi ?

    Silcanbaytan Ben 37 yaşındayım 2001 de üniversite son sınıfta tez hazırlarken tip 1 diabet ile tanıştım 2006 da haşimato tiroidid ile ve 2014 de romatid artrit ile muhteşem 3 lü tamamlandı. Hızla kilo artışım oldu şuan kilo vermekte zorlanıyorum ve romatizmam da tam kontrole alınamadı şişliklerim artınca steroidli kortizonlu ilaç veriyorlar onlar da şekerimi 400-500 seviyelerine çıkarıyor zaten troid de çalışmadığı için tüm metabolizmam zorluyor beni günlük en basit işlerimi bile yapamaz olduğum günler geçiriyorum. Konyada başvurduğum her uzman doktor 3 ü de birbirini olumsuz etkileyen hastalıklar çok sabırlı olmam gerektiğini söylese de beden ve ruhen çok yorulduğumu hissediyorum.

    Silfatmaloji Bende 4 yıldır hipotiroid ve haşimato var,çoküşengeç oldum ve kilo aldım,çok şükür ötekiler şimdilik yok,bu rahatsızlığım için sadece eutrox 50 verdi doktor,başka ilaç yok ancak kollarımda ellerimde uyuşa var:( bunun çaresi ndir bilmiyorum

    Siladadefnem Tip 1 diyabet ve hasimato tiroidi eşimde de var 9 senedir. Kalp rahatsızlığını biliyorum ama romatizma acaba diyabetle ilgili mi?onu bilmiyoruz @diyabetimben

    Silesvetnucoskun @diyabetimben Esra hanım merhaba oğlum için elimden geldiğince çabalıyorum bir sorun olmaması için tabiki ergenlik döneminde şekerlerimizi dengede tutmak çok zor oluyor her diyabetlide yaşanan sorunlar aynımıdır çok korkuyorum ona birşey olmasından evlat çok başka bir şey çünküüüüü

    Asli Akin Öncelikle çok geçmiş olsun Esra hanım. Benim de doğuştan alerjik astımım var, ben zaten yükümü almış gelmişim derken bir de tip 1 diyabet oldum 4 yıl önce. Hayat yükledikçe yüklüyor ama yılmayacağız elbette. Kendimize iyi bakmayı, özen göstermeyi öğreneceğiz. Buradan görebildiğim kadarıyla size kolay kolay bir şey olmaz, olmasın da. Dualarım ve iyi dileklerim sizinle. Sevgiler

    diyabetimben.com Aslı Hanım Merhaba, Yorumunuz ve yol arkadaşı olduğunuzu hissettirdiğiniz için teşekkürler. Dediğiniz gibi yılmak bize yakışmaz smile ifade simgesi Güzel dilekleriniz için teşekkürler. sevgiler, esra

    Yeliz Aksoy Uz Cok gecmis olsun Esra Hanim, sizi cok seviyoruz Allahim en kisa zamanda sifa versin size

    diyabetimben.com Yeliz Hanım Merhaba, Aynı şekilde ben de sizleri seviyorum smile ifade simgesi Güzel dilekleriniz için teşekkürler. sevgiler, esra

    Gülfem Işık Sizi hep moralli ve pozitif görmeye alışığız inşallah allahım şifa versin .Eşiniz sizin için bir şans bu bile yeter mutlu olmak için sevgiler ve selamlar.

    diyabetimben.com Gülfem Hanım Merhaba, İyi dilekleriniz için teşekkürler. Söylediğiniz gibi Eşref’in hayatımdaki yeri çok önemli. Çok yardımcı oluyor sağolsun. sevgiler, esra

  6. esra hanım,

    insanın canını bu sıkıyor. bakın ben kendi yaptığım hatalardan kendi kendime çıkardığım sorunlardan pişmanlık üzüntü duymam. ama insanın elinde olmayan sebeplerden ötürü sıkıntı çekmesi insanı dağıtıyor.

    ben hep düşünüyorum karşıdan karşıya bile tek başıma geçerken zorlanacak kadar görmeyi ben seçmedim.
    dilimdeki doktorların adını bile koyamadığı fantastik yaralardan dolayı acı vs. yiyememeyi ben seçmedim. en nihayetinde bu diyabet denen illeti de ben seçmedim.

    ne acı bunlar hep bizimle ölene kadar. en sevdiklerimiz annemiz babamız eşimiz çocuklarımız kardeşlerimiz bizi terkedecek. ama diyabet bizi ölene kadar bırakmayacak. onsuz bir anımız bile geçmeyecek. bunu biz seçmedik. bir şeyin mi günahı neyin cezası minicik yavrulara hayatının baharındaki gençlere yapışan bu illet neyin diyeti. tek bir elimizdeki tek bir ömür ve hastalıklarla mücadeleyle geçecek. ne acı bazı şeyleri elde edebilmek için ekstra çabalar beş on dakka da olsa günde 5-6 defa bölünen parçalanmış günler paramparça bir ömür.

    keşke diyebilsek ya; şunu yaptım da bak diyabet oldum. şu oldum bu oldum. yok yok bir gün bir arkadaşıma bunu dedim. eğer ben tanrı olsaydım kullarımı bununla cezalandırırdım.

    nerden geldiği belli olmayan, hayatı sil baştan yıkıp geçen bir şey işte. her halde platon olsa derdi ki bu şey bela ideasıdır onu idealar dünyasında aramaya gerek yok bakın bela ideası burada ve küçük çocuklara gencecik insanlara yapışmış.

    böyle işte. yine döktürdüm esra hanım. beni maruz görün sizin kaleminizden böyle bir yazı görünce dayanamadım, ben de boşalttım içimi

  7. Haklısın esra abla bende spor yapmama rağmen (sizinle aynı süredir -2002- diyabetliyim) omuz ağrısı benide öldürüyor,tsh hormonum en son 3.20 çıktı ama bazen yükseliyor,işin sevindirici kısmı doktorumla konuştuğumda sanırım yapay pankreastan bahsetti şuanda insan deneylerinde olduğundan en kısa sürede çıkacağından bundan sonra ise diyabet komplikasyonlarından tamamen korunacağımızı belirtti.Bu olmasa bile en kötü ihtimalle DR.Bernstein gibi bizde minimum carba döneriz doktor 80 küsür yaşında hiçbir komplikasyonu yok.

    • Kaptan tsubasa Merhaba,

      Ben de mi kendime bir takma ad koysam acaba? Daha afilli oluyor 🙂 Yorumunu her gördüğümde takma adını hep düşünüyorum senin 🙂 Ve gerçekten aklıma Tsubasa karakteri geliyor 🙂

      Yapay pankreas giyilebilir diyabet teknolojilerinde oldukça başarılı. Bu konuda harika gelişmeler olacak.

      Dr Bernstein dediğinizde ise saygı ile duruyorum 🙂

      sevgiler,

  8. esra hanım saç dökülmesi ve kulak arkası şişlikleri var nedeniyle ilgili randevu cildiyeden alamıyorum özele gitmem gerek sanırım.. herhangi bi tecrübeniz varmı? t1d ile bağlantısı olabilirmi?

    • Geçmiş olsun ama sadece saç dökülmesinde tip-1 diyabetin etkisi olduğunu biliyorum. Site içi arama yapıp saç dökülmesi yazısını okuyun lütfen.

      Sevgiler

  9. Tip 1 diyabetten sonra simdi hipertiroid cikti…çarpını,sürekli şiddetle sicaklama terleme ve hatta en ufak bi harekette km.lerce koşmuş gibi nefes nefese kalma…ilaclar yan etki yaptı kullanamıyorum..ameliyat diyorlar korkuyorum…
    Bide son 2 haftadır fazlaca bi karın ağrım siddetli kabızlığım var…Bunların Çölyak belirtisi olduğunu okudum…doktora gitmeye korkuyorum..gibi gibi?

  10. 1 saattir yazdım yazdım sildim,hep yaptığım gibi.Ben evrendeki enerji olayına,mesajlara fln çok inanan biriyim,hatta öyle ki, diyabet,öncesi,sonrası,bu blok hepsi benim akılsız başımın yanlış enerjiler göndermesi yüzünden 🙂 Yok burası değil,burayı ve sizleri seviyorum.Bu yüzden özetle yazmaya çalışacağım şeyin ve samimiyetimin size geçeceğine inanmak istiyorum.Çünkü ben sizin satır aralarınız da dahil olmak üzere her cümlenizi defalarca okuyorum,karı koca size bayılıyorum.En son Hba1c değerimi aldığımda içimden hahaha Esra’dan bile düşük demiştim.Kusura bakmayın iç sesim hanım bey demiyor ama siz kesinlikle hanımefendisiniz 🙂 Ama oradaki ”bile” önemli bence.Bunu,bakın hepimiz size hayranız,çok bilinçli bir diyabetlisiniz pes etmek yok gibi birşeye bağlamak istemiyorum,evet öylesiniz,birçok kişinin katılacağı gibi ben de size hayranım o ayrı.
    Hayat bu ki zaten,diyabetli veya diyabetsiz birşeyler yaşıyoruz,anılarımız oluyor,aşık oluyoruz,hasta oluyoruz,inançlarımız oluyor,fikirlerimiz oluyor,tercihlerimize göre Dünyayı geziyoruz ,çocuk yapıyoruz :)…uzar gider.Siz farkında bile olmadan birsürü başka hayata girdiniz ve hala giriyorsunuz.Videolarda gördüğümüz gibi muhteşem bir evliliğiniz var,haberiniz bile olmadan,yazdığınız bir cümle ile bana okadarrrr iyi geldiniz ki ! Hastanede ağlamadığımızı görüp hırs yaptığını düşündüğüm hemşire en sonunda annemi böğürte böğürte ağlattığında,yeni bulduğum bu bloktan bişeyler okumuştum mesela,o anlık da olsa kendimize gelmiştik.Benim hiç yoksa 5 tane Esra diye arkadaşım var ama azımdan E çıktığı an annem hemen koşar ne olmuş,ne yazmış diye 🙂
    Olur yani 5 yol arkadaşı ne olur üzülmeyin,önemli olan hastalığıyla bile etrafına birşeyler katan,ağaç gibi yaşamamış bir insan olmak bence.

  11. biz tip1 diyabetlilerde kalp sorunları kalp çarpıntısı sık rastlanılan bir durum galiba. Benim aylardır çarpıntım var, korkmaya başladım artık bu çarpıntılardan.

  12. Zafer Pamuk Alıştık artık galiba bizde alıştık bizimde yol arkadaşımız uç olmak üzere haşimato troidi diyabet derken şimdi taramada çölyak teşhisi konmak üzere endoskopi gününü bekliyoruz moralimiz bozuk aslında ama herşeye rağmen devam …..çölyak ? neler yapmamız gerek yapmassak nolur düşününce diyabet hiçbirşeymis aslında beterin beteri varmış…şükür sabır… sizin bize verdiğiniz hayatla dalga geçme, inadına mücadele azmi inadına devam ..teşekkürler güzel insan

    Diyabetim Ben Yol arkadaşlarımız artıyor. İnsan dediğimiz varlık zaten iyi ve kötüye, herşeye kolay alışıyor. Adaptasyon harikalarıyız galiba İnadına devam kilit cümle. Size de teşekkürler. Sevgiler, esra

Zehra için bir cevap yazınCevabı iptal et

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Diğer yazılar

%d blogcu bunu beğendi: