Küçük Parmaklar

Çocuklar ve T1DKüçük Parmaklar

Küçük parmaklar (devam ediyor)

Merhaba,

Ben Mehmet Ali Kaya 9 aydır tip-1 diyabetliyim. Yaklaşık 9 aydır diyabetliyim (şeker hastalığı) ve insülin kullanıyorum.

Diyabetli olduğumu öğrendikten sonra bütün hayatım değişti. Yani yediğim içtiğim her şey. Eskiden yemeklerde annem bol yağ ve tuz fazla atardı. Şimdiki hayatım böyle değil. Daha düzenli.

Günde 5 kez parmaklarımı delip şekerime bakıyorum. Sadece 5 kere değil. Bazen yüksek çıkarsa arada bir bakarım. Bir keresinde bir günde en az 12 kerede deldim. Çünkü şekerim 200den inmedi. O yüzden ve parmaklarım çok kötü oldu. Bende Bepanthen kullanıyorum. Yaşım 12,5, kilom 38.

Balıkesir Edremit’te oturuyoruz. Kusmadan ve çok su içip idrara gitmekten annem beni Edremit Devlet Hastanesi’ne götürdü. Orda benim şeker hastası olabileçeğimden şüphelenip şekerimi ölçtüler ve 456 çıktı. Acil olarak serum verdiler ve ambulansla İzmire Behçet UZ Çoçuk Hastanesine götürdüler ve ben de orda ilk olarak kan aldılar. 2-3 gün yoğun bakımda kaldım ve sonra normal Büyük Çocuk Servisine aldılar. Orda 16-17 gün kaldım ve bir gecede vücudumda kızarıklıklar çıktı.

Beni ordan intaniye servsine yolladılar. Bu serviste ben ve annem ikimiz kaldık. Çünkü bu servis bulaşıcı hastalıklar servisi olduğu için ve ben de çok rahat ettim. Orada 4 gün kaldım. Pazertesi sabah vizitte doktorlar iyileştiğimi görünce geri büyük çocuk servisine geri geçireceklerdi. Ben geri geçireceklerini duyunca endişeyle beklemeye başladık. Ama 15:30-16 arası bir hemşire gelip beni psikiyatri doktoruna götürdü ve psikiyatri doktoru benimle konuştu.

Biz psikiyatriden çıktıktan sonra karşı yattığım servise geçerken doktorun yanına gittik. Bize taburcusunuz dedi. Akşam sıralarıydı. Ben ve annem çok sevindik. Ben akşam şekerimi ölçtüğümde şekerim 300 lere fırladı. Annem hemen hemşirenin yanına gidip söyledi. Hemşire; sakin olun, şekeriniz heyecan yaptığınız için yükseldi dedi. Bu arada annem çıkış işlemlerini yaptı.

Akşam 18:00 da çıktık hastaneden. Dışarıda yağmur yağıyordu. Hemen bir taksiye bindik ve terminale gittik. Edremit’e giden otobüsle evimize doğru yola çıktık. Ve gece 23:00 eve geldik. Annem bana cok dikkat ediyordu. Yüksek çıksa hemen paniklerdi 🙂 . Zamanla alışmaya başladık.

Hastanede iştağım kesilmişti. Hep yediğimi kusuyordum. Annem buna çok sinirleniyordu 🙂 . (Devamı gelecek.)

Not: Parmaklar Eşref’in 🙂 .

34 YORUMLAR

  1. Mehmet Merhaba,

    Bu yazının devamını yazacaksın değik mi? Tam bitmemiş yazın 🙂 .

    Küçük Parmaklar yazına gelip düzenleyebiliyorsun yazını. Bilgin olsun.

    sevgiler

  2. Mehmet merhaba,
    Seni oncelikle tebrik ederim. Belli ki kendine cok iyi bakmaya ozen gosteriyorsun. Bende de 8 yasinda diyabet baslamisti. Simdi 51 yasindayim. Aslinda sen cok sanslisin cunku benim zamanimda kan sekeri olcumleri yapamiyorduk ve o yuzden de diyabetimize yeteri kadar sahip cikamiyorduk.
    Kendine iyi bakmaya devam…
    Sevgimle,

  3. mehmetciğim merhaba,

    benim ismimde mehmet. benim kızım da tip 1 diyabetli ve henüz 4 yaşında.

    diyabete 2sene önce yakalandı. günde en az 8 kez ölçüm yapıyoruz.

    küçük parmaklar gerçekten çok acı çekiyor ama sakın ümidini yitirme.

    elbet bir gün bu hastalığa çözüm bulunacak.

    • Mehmet Bey , benim kızımda 5 yaşında . 2 aydır ölçüm yapıyoruz sürekli. Bu ölçümler hiç azalmıyor mu ? Parmaklar ve insülin iğne yerleri için ne kullanıyorsunuz ? Bana yardımcı olabilirseniz çok sevinirim , Asena

  4. Yazı serinin başlangıcı çok güzel olmuş devamını sabırsızlıkla beklicem. Şu an ben de Edremite çok yakın bi yerde ( Burhaniye) tatildeyim yaşadığın yer açısından çok şanslısın gerçekten havası,suyu, meyve-sebzesi sağlıklı yaşamak isteyen insana çok uygun bi yer 🙂 Benim diyabetimin başlangıcı da seninle aynı yaşlardaydı şimdi üzerinden 20 den fazla sene geçti. Sana tavsiyem mutlaka en az bir kez diyabet kamplarından birine katılman ve mutlaka karbonhidrat sayımı öğrenmen. İyi bir diyabet eğitimi alırsın herşey senin için çok daha güzel olur. Kendine çok iyi bak ve yazılarının devamını mutlaka getir 🙂

  5. Merhaba ,
    Oğlum 5 yaşında diyabet , parmakları için “çay ağacı yağı” kullanıyoruz. Üniversite hastanesinde tavsiye edilmişti.
    Özellikle gece ölçümlerinden sonra kullanabilirsiniz.
    Sevgiler,

    • Mehmet Merhaba,

      Yeni bir yazı yazmışsın ama anlam bütünlüğü yok. Yazını düzeltmek için biraz zorluk yaşayacağım 🙂 .

      Senden ricam bana tüm yazını maille göndermen. Yoksa sen yazdıkça ben yazıyı toparlayamayacağım 🙂 .

      Mailim: esra@diyabetimben.com
      sevgiler

  6. Merhaba Mehmet Ali’ciğim,
    Bizde Akçay’da oturuyoruz . İki ay önce 7 yaşındaki oğlum diyabet oldu. Balıkesir Edremit deyince dikkatimi çekti . Umarım bir gün tanışırız.

  7. Mehmet Ali’ciğim ,
    Mesajını tam 19.00’da gördüm. Hemen çıktık. Seni 19.45’e kadar bekledik . Gelmeyince eve geldik. İnşallah başka zaman görüşürüz.

    • Tuğba Hanım, Mehmet Ali Merhaba,

      Buluşmanızı gerçekleştiremediğiniz için çok üzülüyorum 🙂 .

      esra@diyabetimben.com mail adresime telefon numaralarınızı gönderin lütfen. Sizlerin telefon numaralarınızı birbirinize veririm. Böylece buluşmanız daha kolay olur 🙂 .

      sevgiler

    • Mehmet Ali Merhaba,

      Sen numaranızı buradan yaz. Yazdığın yorumu ben yayına almayacağım. Böylece kimse benim dışımda numaranızı görmeyecek.

      Ama ben yazarsam yorumumu ve numaramı herkes görür.

      Hemen yazarsan seni ararım.

      Ya da senin hotmail mail adresine mail gönderiyorum numaramı. Sen de beni arayabilirsin.

      Mailime gönderdiğin numarayı aradım ama seni tanımıyorlar 🙂 . Sana numaramı maille gönderdim.

      sevgiler

  8. Merhaba Esra Hanım,Biz bugün Mehmet Ali ile görüştük çok iyi insanlar, bol bol sizden bahsettik kulaklarınızı çınlattık.Akşama resimleri göndereceğim.

Mehmet Ali Kaya için bir cevap yazınCevabı iptal et

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Diğer yazılar

%d blogcu bunu beğendi: