Benimki Diyabete Meydan Okuyamama Hikayesi
Lise son sınıfta üniversite sınavına çalışırken tanıştım diyabetle.
Başarılı bir öğrenciydim. Uzun yıllardır en büyük hayalim doktor olmaktı. Sınava bir ay gibi bir süre kalmıştı. Heyecanlıyım tabii. Herkes güvenirdi bana hayallerimin gerçekleşeceğine inanırlardı .Ben biraz özgüven eksikliği yaşasam da netlerimin artmasıyla artık başaracağımdan emindim.
Bir gün basit bir sebepten dolayı doktora gittim (diyabet şikayetleri değildi). Kan tahlili yapıldı ve sonuçlar birkaç gün sonra çıktı. O birkaç günlük sürede aşırı su içme ve idrara çıkma olayları arttı. Hatta annem alaya alarak ” Sende şeker mi var acaba?” demişti.
Her neyse sonuçları öğrenmek için gittiğimde doktor hanım diyabet olduğumu, korkmamam gerektiğini(!), hemen çok tatlı bir ekiple tanışacağımdan bahsediyordu. Bir çoğunu da dinlemedim zaten. Dinleyemedim. Sadece adını daha önce duymadığım bir hastalıkla nasıl mücadele edeceğime odaklanmış, “bundan sonra ne yapacağım ben” diye ağlıyordum.
Sonra 10 gün hastanede yattım. Sürekli “gitmek istiyorum” dediğim için süreci hızlandırdılar birazcık.
Konuyu çok uzattım ama ben, buradaki insanlar ya da çevremdekiler gibi umut dolu değilim. Evet evet ulaşamadım hayallerime . Bir daha da hazırlanmadım. Şimdi elektrik-elektronik mühendisliği okuyorum. 1,5 yıldır diyabetim. Pompaya geçmeye korkuyorum.
Biraz karamsar bir bakış açısı belki de ama bu kısacık süre zarfında ne zorluklar yaşadığımı benim gibi diyabetliler anlar.
Hayatımın en büyük savaşı diyabet sanırım. Ben galip gelebilir miyim bilmiyorum. Çok korkuyorum.
Herhangi Biri
test
Bende üniversiteye sırf polis olacağım diye gitmistim. Üniversite bittikten sonra diyabetim ile tanıştım. Yüzdüm , yüzdüm, yüzdüm tam hayalime istediğim, sevdiğim bir mesleği yapacağım derken o hayallerim bırak suya batmayı ateşler içinde yandı. Ama ALLAH bizler için en iyisini bilir, her ne kadarda ağzımızdan isyan etsekte ALLAH bizleri affetsin. Yaşamayan bilemez seni en iyi ben anlarım. Umudumuzu yitirmiyoruz
Bernstein diyeti ve sürekli glikoz ölçme cihazı ile hayat standardı bayağı yükseliyor. Bu sayede çok ilerleme kaydettim. Okulda derslerine odaklanman için ilk önce psikiyatriste gidip ilaç yardımı da alabilirsin. Dikkat edilmesi gereken bir diğer nokta da diyabetlinin çevresindeki arkadaşlar. Üniversitede kimi arkadaşların yiyelim, içelim, gezelim, takılalım modunda seni daha disiplinsiz hayata zorlayabilir. Bu konuda kendi seçimlerini mantık çerçevesinde yapmalısın. Seni düzensizliğe itecek kişilerden ve ortamlardan uzaklaşmalısın. ancak en kritik konu CGM cihazı ile sürekli şekerini izlemek ve doğru aralıkta şekerini tutmak (100-180) diğeri ise odaklanma sorununu çözmek.
Son olarak eğer elektronik mühendisliğini sevmediysen bölüm değişikliğini erken dönemde yapmalısın. Bu kararı rastgele değil dikkatli şekilde almalısın. Elektronik mühendisliği yerine ne okumak isterdin, hangi mesleği edinmek isterdin? Bu kararı almak kolay değil. Hayallerinin peşine gitmek için diyabet engel değildir. Engel olabilecek faktörler çevre, aile, toplum baskısı ve kafanda oluşturduğun tabulardır. Hayaline odaklanırsan bunlar engel olmaktan uzaklaşır.
Sana sağlıklı ama en önemlisi mutlu bir hayat yaşamanı dilerim.